Toplijsten 2012 - Lieuwe

TOP 10 2012 RELEASES:

 

5. Chronicle

Uitstekende 'kleine' superheldenfilm. Met een budget van 'slechts'12 miljoen is dit wat mij betreft een veel betere film geworden dan de nieuwe Spider-man en het laatste deel van de Dark Knight-trilogie. Leuk detail: geschreven door Max Landis, de zoon van John.

4. The Raid

Hier heb ik niet veel woorden voor nodig, behalve: kijk, zó maak je een actiefilm!

3. The Avengers

Er staat een hoop Joss Whedeon in mijn lijstjes, te beginnen bij The Avengers. Tussen alle superheldenfilms steekt The Avengers er met kop en schouders tussenuit. De personages, en met name de Hulk, komen uitstekend tot hun recht. Misschien nog wel belangrijker: Whdeon laat zien dat we de grimmigheid en het grauwe realisme van Nolan's Batman helemaal niet nodig hebben: met superhelden kan je ook gewoon heel veel lol hebben. En zo hoort het ook.

2. The Cabin in the Woods

Weer Whedon. Weliswaar niet geregisseerd door Whedon, maar wel naar een script van zijn hand. Cabin is een film door genrefans en voor genrefans. Slim, inventief, grappig en met de beste en spectaculairste finale van het jaar.

1. Hugo

Martin Scorsese geeft een prachtige ode aan de filmgeschiedenis. Hugo is leuk, lief, warm, vermakelijk én informatief. En één van de weinige films waarbij ik 3D echt iets toe vind voegen.

TOP 5 FILM ONTDEKKINGEN:

5. The Killer (1989)

Na het zien van The Raid had ik zin in nog meer oogstrelende actie, dus werd het hoog tijd om eens aan de oude films van John Woo te beginnen. Ik heb ze nog niet allemaal gezien, maar The Killer heeft me al overtuigd: wat een choreografie, wat een adrenaline-pompende uitbarsting van geweld, wat een film. En dat vond Quentin Tarantino kennelijk ook, want die baseerde zijn Reservoir Dogs deels hierop.

4. Tombstone (1993)

Deze western uit de jaren negentig heeft alles: actie, spanning, romantiek en een cast om je vingers bij af te likken: Kurt Russell, Sam Elliott, Bill Paxton, Powers Boothe, Michael Biehn, Charlton Heston, Jason Priestley, Stephen Lang, Thomas Haden Church en een Val Kilmer in topvorm in misschien wel de beste rol van zijn carrière.

3. Les Diaboliques

Moordmysterie uit 1955, waarin twee vrouwen een wreed schoolhoofd vermoorden maar vervolgens door onverklaarbare gebeurtenissen geplaagd worden. Sfeervol, spannend, goed geacteerd en met een ingenieus plot. Een echte klassieker.

2. Twin Peaks

Een klassieke serie. Al is de serie lang niet altijd constant en daalt het niveau in seizoen 2 flink, toch is dit met recht een legendarische serie met nog steeds een grote fanbase. Heerlijk weird, zoals alleen Lynch dat kan, maar ook spannend en behoorlijk griezelig. En wat een heerlijk maffe personages!

1. Buffy the Vampire Slayer

Daar hebben we Joss Whedon weer. Ik weet het, het is eigenlijk raar dat ik deze serie nog nooit eerder had gezien, zeker als genrefan. Een excuus: ik heb nooit geweten dat het zo goed is. Whedon weet hoe je sterke en interessante personages moet creëren, en dat is het sterkste punt van deze serie. Tel daarbij de prima verhaallijnen, de uitgebreide mythologie en het feit dat dit gewoon heel erg vermakelijk en verslavend is, en je hebt een top serie.

FLOP 5 (DE VIJF SLECHTSTE FILM DIE IK DIT JAAR ZAG)

5. The Devil Inside

Weer eens een bewijs dat goede resultaten in de Box Office nog geen goeie film garanderen. Ik zou nog wel verder willen vertellen waarom deze zo slecht was, maar eerlijk gezegd ben ik de film gelukkig al weer bijna vergeten. Wat ook wel weer genoeg zegt, lijkt me.

4. Intruders

Een horrorfilm die spannend noch eng is, voortdurend in herhalingen valt, een lelijk CGI-monster in huis heeft en bovendien een voorspelbaar verhaal met een twist die je van ver ziet aankomen.

3. Iron Sky

Kreeg veel bijval op het Imagine Filmfestival, maar het is me een raadsel waarom. De humor ontstijgt nergens het niveau van, pakweg, een Scary Movie 4. Afgezaagde nazi-grappen en beroerde actiescènes maken dit een van de grootste tegenvallers van het jaar.

2. Villa Captive

Rape & revenge film die volop ideeën jat, maar er vervolgens niks goeds mee doet. Tragisch dieptepunt: een acteur die een tenenkrommend slechte vertolking van een mongoloïde jongen doet. 

1. Erotibot

De Japanners hebben een naam hoog te houden wat betreft maffe films. Soms pakt dat heel leuk uit, zoals met films als Machine Girl, Gothic & Lolita Psycho of Tokyo Gore Police. Deze soft-erotische rommel hoort helaas niet in dat rijtje: dit is stom, saai en lachwekkend, en niet op de goede manier.