21 jan 2013

A Page of Madness / Kurutta ippêji (Teinosuke Kinugasa, 1926) - 100 Jaar Horror

Voor deze challenge probeer ik films te selecteren uit zo veel mogelijk landen dus toen ik zag dat er voor 1926 een Japanse film beschikbaar was moest ik die natuurlijk gaan zien. Japan heeft een rijke filmgeschiedenis maar erg veel valt er niet te vinden uit de jaren van de stomme film. In ieder geval voor ons westerlingen niet.

A Page of Madness is ook gelijk totaal iets anders dan wat ik tot nu toe gezien heb. De film heeft geen titelkaarten en dus is het totaal aan jezelf om iets van het verhaal te maken. Althans de grote lijnen want deze film heeft niet echt een duidelijk verhaal. Voor zo ver ik het meekreeg heeft een man een baantje als conciërge in een gesticht om zo dichter bij zijn vrouw te zijn en haar uiteindelijk helpen te ontsnappen. Ze zit gevangen in de instelling omdat ze geprobeerd heeft hun kind te verdrinken. En dat is het eigenlijk wel. Het is voornamelijk een film die je meeneemt in de geest van de waanzinnige patiënten van het gesticht. En deze bizarre en surrealistische film slaagt daar behoorlijk goed in.

De hele trukendoos aan filmtechnieken die men toen tot de beschikking had wordt hiervoor ingezet. Dubbele belichtingen, lange zooms, scheve camera standpunten en technieken die ik tot nu toe nog niet zag in de films die ik keek voor 100 Jaar Horror: korte trackingshots en snelle montage. Soms heb je zelfs het idee dat je naar een videoclip aan het kijken bent die gebruik maakt van oude filmbeelden. Met andere woorden, deze film was zijn tijd ver vooruit!

Door deze technieken en scenes blijft de film zijn looptijd van 59 minuten dan ook makkelijk boeien, iets waar ik op voorhand niet zeker van zou zijn had ik geweten dat het een film zonder titelkaarten of een verhalend geheel. Ik weet trouwens niet helemaal zeker of de hele film bewaard is gebleven want het voelde wel alsof er wat stukken misten van de film, en dat er misschien ook wel iets meer verhaal inzat dan ik er van mee kreeg.

De film is in de jaren zeventig pas terug gevonden en toen is er ook een soundtrack bij gemaakt. Muziek die de film nog net even wat extra's mee geeft en het geheel ook nog wat duisterder maakt. Mysterieuze oosterse muziek wat uitstekend bij het thema past en soms zelfs industrieel aan doet.



Ook A Page of Madness is misschien niet eens een film die je echt horror kunt noemen. Maar het onderwerp en de uitvoering zijn zo bizar, duister en surrealistisch dat de film niet misstaat in 100 Jaar Horror.

Nieuwsgierig geworden naar de regisseur pakte ik natuurlijk IMDB er even bij waar ik zag dat hij meer dan 100 films op zijn naam heeft staan. Vanaf begin jaren twintig tot aan halfweg de zestiger jaren. Onder deze films onder andere Gate of Hell (1953) die in 1954 het Cannes filmfestival won. Een film die ik maar eens moet opzoeken.

Trivia:
De film was verloren gewaand maar regisseur Teinosuke Kinugasa vond hem in de jaren zeventig terug in een schuur.

Score:


  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten