31 dec 2012

Toplijst 2012 - Bloedlink

Het is de laatste dag van het jaar, voordat we ons volvreten met oliebollen, volgooien met bier en champagne en voor 70 miljoen euro aan vuurwerk de lucht inschieten (wat kun je daar veel films van kopen!) nog één lijstje. Wat vonden de bloedlinke schrijvers samen nu de beste films van het afgelopen jaar?

Een top 6 omdat die alleen de films bevat die door meerdere schrijvers genoemd werden. Verder geen commentaar erbij (zie daarvoor de individuele lijsten) maar natuurlijk hebben we er weer wat mooie alternatieve posters bij gezocht!

En hierbij aan alle lezers en filmliefhebbers: een fantastisch 2013 gewenst!


Top 6 - 2012


6. 


5.


4.


3.


2.



1.



30 dec 2012

Graveyard Disturbance/Una notte al cimitero (Lamberto Bava, 1987)

De jaren tachtig zijn een haast onuitputtelijke bron van pulp en B-horrorfilms. Voor de liefhebber van dit soort film valt er steeds weer iets nieuws te ontdekken en keer op keer te genieten van films vol houterig acteerwerk, aandoenlijk gedateerde special-effects, rammelende scripts, rubberen monsters en natuurlijk vele liters nepbloed. Dat deze films nogal variëren in kwaliteit zal geen verrassing zijn. Soms tref je “per ongeluk” een productie die eigenlijk best wel goed is, en waar het talent van de filmmaker vanaf te zien is. Maar dit soort pareltjes zijn zeldzaam. Veel vaker stuit je op films die misschien een handjevol aardige scènes hebben, maar voor de rest vooral onbedoeld op de lachspieren werken.
Graveyard Disturbance (Una notte al cimitero) is zo'n film.

In Graveyard Disturbance volgen we een groepje jongeren, die na een winkeldiefstal de politie proberen te ontvluchten. Ze verdwalen met een busje en komen uiteindelijk in een lugubere herberg bij een kerkhof terecht. De uitbater vertelt hen over een oude weddenschap: wie een nacht in de ondergrondse crypte kan doorbrengen wint een schat vol geld, goud en juwelen. De crypte zou echter bevolkt zijn met allerlei verschrikkingen uit de hel... De stoerste jongen van het stel gaat de weddenschap aan en daalt af in de crypte, en zijn vrienden volgen hem al snel. Natuurlijk duurt het niet lang voordat ze oog in oog komen te staan met allerlei monsters. 


De regisseur is Lamberto Bava, zoon van de met een stuk meer talent behepte Mario Bava. Niet dat Lamberto geen goede films maakte – zijn Dèmoni is een prima film- maar de echte klassiekers komen op naam van pa Bava.
Graveyard Disturbance werd gemaakt als onderdeel van een televisieserie bestaande uit vier griezelfilms die Bava voor een Italiaanse zender maakte. Geen van deze films komt op IMDb uit op een cijfer boven de 5,5.

Graveyard Disturbance is vreselijk cheesy. De griezelige uitbater van de herberg, voorzien van een knipperend rood lampje achter zijn contactlens, heeft overacteren tot een kunst verheven en barst na elke zin uit in een hysterisch lachsalvo. In het decor treffen we een met de tanden klapperende schedel, een overuren draaiende rookmachine en de complete voorraad ratten, spinnen en wormen van de plaatselijke dierenwinkel aan.
Tegen deze achtergronden dirigeert Bava zijn hoofdrolspelers van de ene bizarre scène naar de andere, hierbij niet gehinderd door enige plotvastheid of logica. Zo probeert niemand gewoon weg te rennen voor de zombies, die nochtans maar erg traag vooruit schuifelen. Maar aan de andere kant: echt nodig is dit ook weer niet: de zombies en demonen die onze helden tegen het lijf lopen blaffen wel maar bijten niet. Opvallend genoeg blijft de film dus grotendeels gespeend van bloedvergieten. Dit gebrek aan spanning en sensatie probeert Bava te compenseren door zijn pogingen met een paar halfslachtige twists ons op het verkeerde been te zetten. Deze slaan echter dood voor ze goed en wel begonnen zijn.


Toch heeft Graveyard Disturbance zo zijn charmes. De film ademt een nostalgische gothic-horrorsfeer uit, met zijn mistige landschappen, retro griezels en ongegeneerd eenvoudige verhaallijn. Ook is de film regelmatig prettig gestoord. Met als maf hoogtepunt een dinerscène waarin een familie van demonen een maaltijd naar binnen werkt bestaande uit ondefinieerbaar vlees, wormstekige appels en dode spinnen, alles rijkelijk voorzien van een heerlijk madensausje. Grappigste aan deze scène is dat de familie, waaronder een matriarch met een hoofd vol ogen, banger blijkt te zijn voor de jongeren dan zij voor hen: als ze de jongeren ontwaren, gaan ze niet achter hen aan, maar vluchten ze snel hun doodskist in. Tegen zulke demonen durf ik het ook nog wel op te nemen.

Score: 
  

29 dec 2012

Toplijsten 2012 - Andre

Toplijstjes, altijd leuk! Tot je gaat zitten aan een top 10 2012, en erachter komt dat je er maar 10 hebt gezien. Dan valt het top wel een beetje weg, ds hier mijn "titels uit 2012 die ik gezien heb, onder elkaar gezet"

TOP 10 2012 RELEASES:


10. Snow White and the Huntsman.
Sneeuwwitje met een twist, de jager moet een einde maken aan sneeuwwitje in het bos, maar kiest ervoor samen met haar de strijd aan te gaan tegen de Boze Koningin.
Chris Hemsworth speelt the Huntsman als een variant op Thor, nu met een bijl in plaats van een hamer,  Kristen Stewart speelt Snow White als... zichzelf? Geen bijster sterke prestatie in ieder geval.
Wel mooie plaatjes en een heerlijke over the top Charlize Theron als Ravenna, de Koningin.
Als ik wat meer uit dit jaar had gezien had Snow White and the Huntsman hoogstwaarschijnlijk niet in deze lijst gestaan.

9.The Hunger Games
Katniss Everdeen (Jennifer Lawrence) is de vrouwelijke tribute uit District 12, en doet samen met de mannelijke tribute mee aan de Hunger Games.
Een toernooi waarbij 2 willekeurig gekozen kinderen in de leeftijd 12 tot 18 uit elk district het tegen elkaar opnemen in de Arena, een verplicht reality tv programma tot op de dood.
tekenend is wel dat er alles aan gedaan wordt om Katniss zo sympathiek mogenlijk te houden, zo'n beetje al het vuile werk wordt voor haar opgeknapt, en anders wordt het heel duidelijk gemaakt dat het niet anders kan. Ook ben ik geen fan van shakey cams waardoor ik de aktiescene's met geen mogenlijkheid meer kan volgen. Hopelijk is dit een opzetje naar een iets 'ruiger'deel waar het politieke en media aspect van het verhaal wat meer wordt uigediept. (Ik ben namelijk niet bekend met de boeken)

8. Prometheus
Waar komen we vandaan? als een groepje wetenschappers de lokatie van een planeet ontdekt waar mogenlijk het antwoord te vinden is, financieërd de Weyland Company een expeditie naar de planeet.
het eerste gedeelte van de film wordt rustig opgebouwd, we leren de personages kennen, waarna het tweede gedeelte in een sneltreinvaart doordendert waardoor het allemaal wat te gehaast overkomt. We worden getrakteert op prachtige shots, en uitstekende acteerprestaties, met Michael Fassbender (David) als uitblinker.

7. Skyfall
Als na een mislukte missie in Istanbul een lijst met daarop elke undercoveragent van de VN verdwijnt, en Bond voor dood achtergelaten wordt, komt M steeds meer onder de druk te staan van haar superieuren. Als na een aanslag om MI6 Bond zich weer meld met een stuk in zijn kraag, wordt tijdens zijn debriefing en
conditietests duidelijk dat hij niet de oude is.Dan wordt er informatie gelekt via het net die de relatie tussen M en Bond verder onder druk zet...
Na het gefaalde, "Bournesque" Quantum of Solace, weer een echte Bond, Craig speelt Bond als de Bond uit de boeken, donker en beschadigd, met een enorme muur om zich heen. klein minpuntje is de hoeveelheid informatie die we krijgen over zijn verleden, want de mysterieuze Bond was altijd een ideaal doek waarop men zijn macho fantasieën kon projecteren. De humor is weer terug, en aan het einde wordt duidelijk dat een aantal vaste waarden hun rentree maken in de franchise, en vervullen de woorden James Bond Will Return je weer met nieuwsgierigheid.

6. Expendables 2
Het team van Barney Ross wordt gedwongen tot een missie door Church, de CIA agent uit het eerste deel, en wanneer deze missie verkeerdt afloopt, loopt het uit op een missie tot wraak.
Met zoveel jaren 80 aktiesterren in een film moet dat wel behoorlijk over the top gaan, en dat doet het ook. One-liners, uitelkaarspattende lichamen, zelfspot, het zit er allemaal in. Stallone heeft de regie dit keer afgeschoven naar Simon West, wat voor een film zorgt die meer in balans is als de eerste.
iedereen krijgt voldoende screentime, en zijn Jean-Claude Van Damme en Chuck Norris dit keer ook van de partij, alleen had JCVD beter zijn zonnebril op kunnen houden.

5. Serbuan Maut (The Raid)
Een speciaal arrestatie team moet een van de meest gezochte misdadigers van Jakarta oppakken, alleen woont hij bovenin een flatgebouw vol met beroepscriminelen midden in de krottenwijken...
Bikkelharde aktiefilm met een indrukwekkende choreografie, met als absoluut hoogtepunt het gevecht tussen Rama, Andi en Mad Dog.

4. The Cabin in the Woods
Vijf jongeren gaan naar een hutje in het bos waar ze elk in een stereotype gemanipuleerd worden (het domme blondje, de atleet, de stoner, het stuudje en de eeuwige maagd) en komen erachter dat niets is wat het lijkt.
Sterke film die speelt met de conventies van het genre, vooral als je de film herkijkt vallen er steeds meer knipogen naar mijlpalen in het horrorgenre op.

3. The Hobbit; An Unexpected Journey
Dertien dwergen, een hobbit en een tovenaar gaan op pad om het dwergenrijk Khazad-Dum (en de bijbehorende schat) terug te veroveren van de draak Smaug.
Peter Jackson keert na negen jaar terug naar Middle-Earth, met het verhaal zo'n 60 jaar voor Lord of the Rings. Altijd lastig aangezien de films altijd met elkaar vergeleken zullen worden, maar Jackson weet hier goed mee om te gaan. De special effects zijn wat verder als negen jaar geleden, maar hoewel het wat zwaarder wordt gebruikt als in de eerdere trilogie raakt Jackson de kijker nooit kwijt in een orgie van computerbeelden en weet hij een zelfde sfeer te creëren als in Lord of the Rings. Martin Freeman geeft Bilbo meer persoonlijkheid mee als de wat vlak spelende Elijah Wood aan Frodo wist te geven en ook Richard Armitage en een authoritaire Ian McKellen spelen sterk.

2. The Dark Knight Rises
Acht jaar na The Dark Knight staat er een nieuwe terrorist op, Bane, en moet Batman opnieuw in het harnas voor een stad die hem ziet als vijand.
De diepgang van de vorige film wordt niet gehaald, maar de actiescenes zijn zeker beter, en in alle chaos die Bane veroorzaakt verliest Nolan nooit de controle of het overzicht. Ook weet hij de verhaallijnen die door de trilogie lopen tot een goed einde te brengen, maar tegelijkertijd  de deur open te houden mocht iemand het stokje over willen nemen.


1. The Avengers
Als de tesseract, een onuitputtelijke energiebron, door de god Loki wordt gestolen, brengt Nick Fury een aantal eenlingen met bijzondere krachten bijelkaar om de wereld te redden. Dat gaat echter niet zo makkelijk...
Whedon's mix van humor en actie werkt perfect voor een film als deze, alle personage's krijgen voldoende screentime, en de onderlinge 'meningsverschillen' die deze grote ego's met elkaar hebben maken de film. De gigantische gok die gemaakt is om 3 verschillende 100 miljoen dollar franchises te lanceren die tot deze samensmelting zou leiden heeft goed uitgepakt. Moedig was ook de keuze iemand aan het roer te zetten die voor deze productie alleen serenity (die zijn budget niet terug verdiende) op zijn naam had staan.


TOP 5 FILM ONTDEKKINGEN:

(In willekeurige volgorde)

Carnival of Souls (1962)
Wat sfeer met een film kan doen wordt duidelijk in deze griezelige film. praktisch zonder special effects, maar door de strakke beelden en het effectieve acteerwerk blijf je geboeid.

Last Man on Earth (1964)
In een post-apocalyptische wereld is Robert Morgan (Vincent Price) de enige man die imuun blijkt voor een plaag die de hele bevolking heeft getransformeerd in vampierachtige wezens. Overdag gaat hij erop uit om zijn voorraden op peil te houden en struint hij alle huizen in zijn omgeving af om de vampieren een staak door het hart te drijven.
's Nachts barricadeert hij zijn schuilplaats en hoopt de nacht te overleven. Als hij een van hen weet te genezen is er plots weer hoop voor de toekomst, maar die is slechts voor korte duur... Een post-apocalyptische film met een beklemmende sfeer, de vampierachtigen zijn een stuk minder mobiel als in het boek, maar dat doet niet veel af aan het gevoel van dreiging, iets wat ook Price goed weet over te brengen.

Let Sleeping Corpses Lie (AKA: The Living Dead at Manchester Morgue, 1974)
Een van de vele titels waaronder deze zombiefilm bekend is. Op weg naar huis wordt de motor van George aan barrels gereden door een vrouw, die hem een rit aanbied. tijdens de tocht door het engelse platteland wordt tijdens een scene die sterk doet denken aan de begraafplaatsscene uit Night of the Living Dead dat ook hier de doden zijn opgestaan en ze hebben trek.
De benauwende sfeer en ietwat bizarre setting maken deze film een van de betere in het zombiegenre.

Rolling Thunder (1977)
Major Rane komt thuis na 7 jaar Vietcong strafkamp, waar hij wordt overladen met geschenken. Als een groepje tuig zijn vrouw en kind vermooorden, en zijn hand in een shredder stoppen gaat hij op een wraaktocht langs de Rio Grande. Compleet met een haak waar ooit zijn rechterhand zat, en de enige man die hem begrijpt, medegevange Johnny Vohden (Tommy Lee Jones.)
Sterke wraakfilm met een stel antihelden in de hoofdrol, en geweldig camerawerk wat de film een trede omhoog helpt. Goeie double bill met Taxi Driver!



Elves (1989)
Op de eindstreep toch nog positief verrast door een lekkere foute film over Kerst, Nazi experimenten, incest, en een erg slecht gemaakte elf... waar wacht je nog op? Ga dat zien! (zie hier de bespreking)

FLOP 5 (DE VIJF SLECHTSTE FILM DIE IK DIT JAAR ZAG)

5.The Watch (2012)
Te flauwe, voorspelbare komedie, die op een paar momenten na er niet in slaagde me te laten lachen, en ik lach vrij makkelijk...

4.Terror! Il castello delle donne maledette (1974)
Ook wel bekend als o.a. Dr. Frankenstein's Castle of Freaks. De film begint best veelbelovend, als een soort italiaanse soapopera waarbij goed wordt uitgelegd wie een hekel heeft aan wie, en wie het met wie doet (zo gaat de vrouw van de butler vreemd met een gebochelde bediende)
Maar het mond uit in een saaie bedoening en wat oermensen die om dezelfde vrouw vechten.

3.The Cold Light of Day (2012)
Een aktiefilm met Bruce Willis waarbij Willis na een kwartier wordt omgelegt en de aktie zo slecht in beeld is gebracht dat 'ie niet te volgen is. Of de shaky cam maakt het onmogelijk wat te volgen, of het is in shots van 1 á 2 seconden gemonteerd waardoor je helemaal de draad kwijt raakt. Ook de knullige acteerprestaties maken het er niet fraaier op.

2. Jesse James Meets Frankenstein’s Daughter (1966)
Erg saai, gemaakt als Double Bill voor Billy the Kid Vs. Dracula. Er staan me nog maar wat globale dingen bij van deze film, zo weinig indruk heeft het gemaakt. Het monster stelt niets voor, ik heb engere dingen in m'n kast gevonden, en de droge lappen dialoog die de basis van de film vormen zijn de doodsteek voor je concentratie.



1.Out of Reach (2004)
In een Steven Seagall film wil je Steven Seagall zien die kont schopt... Maar de vechtscenes die hij heeft zijn zo kort dat je ze mist als je een keer geeuwt (en dat gebeurt regelmatig met deze film), en het verhaal stelt nog minder voor als normaal. Dus zet ik hem tegenwoordig op als ik moeite heb in slaap te komen.

27 dec 2012

Toplijsten 2012 - Lieuwe


TOP 10 2012 RELEASES:

 

5. Chronicle

Uitstekende 'kleine' superheldenfilm. Met een budget van 'slechts'12 miljoen is dit wat mij betreft een veel betere film geworden dan de nieuwe Spider-man en het laatste deel van de Dark Knight-trilogie. Leuk detail: geschreven door Max Landis, de zoon van John.

4. The Raid
Hier heb ik niet veel woorden voor nodig, behalve: kijk, zó maak je een actiefilm!

3. The Avengers
Er staat een hoop Joss Whedeon in mijn lijstjes, te beginnen bij The Avengers. Tussen alle superheldenfilms steekt The Avengers er met kop en schouders tussenuit. De personages, en met name de Hulk, komen uitstekend tot hun recht. Misschien nog wel belangrijker: Whdeon laat zien dat we de grimmigheid en het grauwe realisme van Nolan's Batman helemaal niet nodig hebben: met superhelden kan je ook gewoon heel veel lol hebben. En zo hoort het ook.

2. The Cabin in the Woods
Weer Whedon. Weliswaar niet geregisseerd door Whedon, maar wel naar een script van zijn hand. Cabin is een film door genrefans en voor genrefans. Slim, inventief, grappig en met de beste en spectaculairste finale van het jaar.


1. Hugo
Martin Scorsese geeft een prachtige ode aan de filmgeschiedenis. Hugo is leuk, lief, warm, vermakelijk én informatief. En één van de weinige films waarbij ik 3D echt iets toe vind voegen.

TOP 5 FILM ONTDEKKINGEN:

5. The Killer (1989)

Na het zien van The Raid had ik zin in nog meer oogstrelende actie, dus werd het hoog tijd om eens aan de oude films van John Woo te beginnen. Ik heb ze nog niet allemaal gezien, maar The Killer heeft me al overtuigd: wat een choreografie, wat een adrenaline-pompende uitbarsting van geweld, wat een film. En dat vond Quentin Tarantino kennelijk ook, want die baseerde zijn Reservoir Dogs deels hierop.

4. Tombstone (1993)
Deze western uit de jaren negentig heeft alles: actie, spanning, romantiek en een cast om je vingers bij af te likken: Kurt Russell, Sam Elliott, Bill Paxton, Powers Boothe, Michael Biehn, Charlton Heston, Jason Priestley, Stephen Lang, Thomas Haden Church en een Val Kilmer in topvorm in misschien wel de beste rol van zijn carrière.

3. Les Diaboliques

Moordmysterie uit 1955, waarin twee vrouwen een wreed schoolhoofd vermoorden maar vervolgens door onverklaarbare gebeurtenissen geplaagd worden. Sfeervol, spannend, goed geacteerd en met een ingenieus plot. Een echte klassieker.

2. Twin Peaks
Een klassieke serie. Al is de serie lang niet altijd constant en daalt het niveau in seizoen 2 flink, toch is dit met recht een legendarische serie met nog steeds een grote fanbase. Heerlijk weird, zoals alleen Lynch dat kan, maar ook spannend en behoorlijk griezelig. En wat een heerlijk maffe personages!


1. Buffy the Vampire Slayer
Daar hebben we Joss Whedon weer. Ik weet het, het is eigenlijk raar dat ik deze serie nog nooit eerder had gezien, zeker als genrefan. Een excuus: ik heb nooit geweten dat het zo goed is. Whedon weet hoe je sterke en interessante personages moet creëren, en dat is het sterkste punt van deze serie. Tel daarbij de prima verhaallijnen, de uitgebreide mythologie en het feit dat dit gewoon heel erg vermakelijk en verslavend is, en je hebt een top serie.

FLOP 5 (DE VIJF SLECHTSTE FILM DIE IK DIT JAAR ZAG)

5. The Devil Inside

Weer eens een bewijs dat goede resultaten in de Box Office nog geen goeie film garanderen. Ik zou nog wel verder willen vertellen waarom deze zo slecht was, maar eerlijk gezegd ben ik de film gelukkig al weer bijna vergeten. Wat ook wel weer genoeg zegt, lijkt me.

4. Intruders
Een horrorfilm die spannend noch eng is, voortdurend in herhalingen valt, een lelijk CGI-monster in huis heeft en bovendien een voorspelbaar verhaal met een twist die je van ver ziet aankomen.

3. Iron Sky
Kreeg veel bijval op het Imagine Filmfestival, maar het is me een raadsel waarom. De humor ontstijgt nergens het niveau van, pakweg, een Scary Movie 4. Afgezaagde nazi-grappen en beroerde actiescènes maken dit een van de grootste tegenvallers van het jaar.

2. Villa Captive
Rape & revenge film die volop ideeën jat, maar er vervolgens niks goeds mee doet. Tragisch dieptepunt: een acteur die een tenenkrommend slechte vertolking van een mongoloïde jongen doet. 

1. Erotibot
De Japanners hebben een naam hoog te houden wat betreft maffe films. Soms pakt dat heel leuk uit, zoals met films als Machine Girl, Gothic & Lolita Psycho of Tokyo Gore Police. Deze soft-erotische rommel hoort helaas niet in dat rijtje: dit is stom, saai en lachwekkend, en niet op de goede manier.

21 dec 2012

Top lijsten 2012 - Nils

Het jaar zit er weer bijna op, het is kerst en dat betekent dat het tijd is om de beste films van 2012 eens te bekijken. Ik moet zeggen dat 2012 een mooi jaar was voor onze horrorfans met een aantal grote bioscoop releases en een aantal zeer onverwachte kleine films die bij mij flink indruk hebben gemaakt.

TOP 10 2012 RELEASES:


10.  Some Guy Who Kills People
Voor mij de grote verassing van 2012, grappig, goor, en overwacht. Some Guy Who Kills People is anders dan je verwacht en daarom erg leuk.

9. Grave Encounters
Eigenlijk al uit 2011 maar in Europa pas dit jaar uitgebracht. Grave Encounters is de film die ik het meest freaky vond van 2012, het begin van de film oogt heel cheezy en goedkoop maar na 20 minuten slaat het om en de film zit vol schrikeffecten. De meest effectieve film van 2012.

8. Prometheus
Waarom 'maar' op 8, hoewel in Prometheus een van de beste films van 2012 vond, was het niet een van de betere horrorfilms. De film is erg goed en sommige scenes (zonder spoilers) zijn echt heel erg tof en goor, maar de verwachtingen waren gewoon weg te hoog. Neemt niet weg dat ik Prometheus een geweldige film vond vol top-acteurs en prachtige art direction.

7. The Divide
Ook weer zo'n film die vrijwel uit het niets kwam en me met een knoop in mijn maag achterliet. Wat gebeurd er als je een groep mensen maandenlang opsluit in een relatief kleine ruimte, wetende dat de rest van de wereld vernietigd is. Een pyschologische horror over de waanzin van de mens.

6. The Grey
Ik heb Liam Neeson zelden zo goed gezien als in The Grey, een echte stoere mannen film over een groep mannen die een vliegtuig ongeluk overleven in Alaska en daarna aangevallen worden door een groep wolven. De verlatenheid van het landschap is de echte vijand in deze film, een gevecht tegen de natuur en zichzelf. Survival-Horror op zijn best!

5.  Chronicle
Een kleine film met een onbekende cast maar met toffe special-effects. Juist doordat de film als een soort documentaire (wil het geen foundfootage noemen) is geschoten doet de film ten goede. Dit maakt de film een stuk rauwer en natuurlijk realstischer. Chronicle verraste me op alle fronten!

4.  The Woman in Black
Dat de Hammer Horror studios nu echt terug zijn is duidelijk, The Woman in Black is op en tot Britse Horror met een perfecte donkere sfeer vol met schrikeffecten. De film is zeer effectief en Daniel Redcliffe zet een zeer sterke hoofdrol neer. The Woman in Black laat zien dat horror niet altijd vol guts and gore hoeft te zitten.

3. The Cabin in the Woods
Eigenlijk had ik The Cabin in the Woods op 1, maar als je de film voor voor een tweede keer kijkt verlang je zo snel mogelijk naar het tweede deel van de film, op het moment dat ze de lift in stappen. Dit tweede deel maakt Cabin zo heerlijk! Om maar te quoten uit mijn eigen recensie: The Cabin in the Woods is een heerlijk bloederige, gekke, extreme, maar zeker ook erg humoristische ‘rollercoaster ride’ die horror heet!

2. V/H/S
V/H/S had een behoorlijke 'buzz' met mensen die ziek de bioscopen verlieten etc, of dat allemaal gecreeerd is weet ik niet. Had vast te maken met het schokkerige beeld, maar V/H/S is wel DE foundfootage film sinds The Blair Witch Project. 5 korte verhalen, geregisseerd door 5 verschillende regisseurs. Verhalen met goede personages en zeer toffe twists. Hier zijn eigen karakter en eigen manier van filmen. Hoewel ik niet iedere verhaal even goed vond was V/H/S toch wel voor mij een zeer grote verassing en bijna de beste horror van het jaar.


1. The Innkeepers
Ti West heeft zich wat mij betreft als een van de betere nieuwe generatie regisseurs bewezen, zijn film House of the Devil maakte veel indruk en met The Innkeepers zet hij deze lijn voort. Juist door de film een jaren 80 'feel' te geven en langzaam de spanningsboog in te zetten hakt de ontknoping er goed in. Door eerst veel aandacht te geven aan de hoofdpersonen wordt je werkelijk in het verhaal gezogen! Een heerlijk horrorverhaal dat perfect wordt verteld!

TOP 5 FILM ONTDEKKINGEN:

5. Maniac Cop (1988)
Nooit geweten dat Bruce Campbell hier de held speelt. Alles oogt erg campy maar is daarom zo tof. Wederom een 80's film die ik niet eerder zag.

4. Friday The 13th 4: The Final Chapter (1984)
Ben eigenlijk nooit verder dan deel 1 gekomen, maar dit jaar begonnen om de hele reeks te kijken. The Final Chapter heeft een toffe Jason en leuke bijrollen. De special-effects zien er voor het eerst ook goed uit. 

3. Behind the Mask: The rise of Leslie Vernon (2006)
Een hommage aan de horror iconen zoals Jason Voorhees, Freddy Krueger en Michael Myers. Het begint als een documentaire maar eindigt als een echte slasher. Verrassend leuk!
2. Near Dark (1987)
Deze vampierenfilm stond al jaren op mijn lijstje voordat ik hem zag. Wederom een echte 80s film met Lance Hendriksen en Bill Paxton (Aliens). 
Near Dark blijkt toch een van de betere vampieren films te zijn.
1. Halloween 3, Season of the Witch (1982)
Heb altijd alleen maar de Michael Myers films gezien, maar Season of the Witch was me altijd ontgaan. Achteraf blijkt het een erg goede jaren 80 film die het Halloween gevoel goed weergeeft. En het Silver Sham-rock deuntje krijg je dagen niet meer uit je kop!
  
FLOP 5 (DE VIJF SLECHTSTE FILM DIE IK DIT JAAR ZAG)

5. The Devil Inside (2012)
Op het moment dat de film echt los komt en goed wil gaan worden begint de aftiteling! Huh? Mis ik iets? Nog een keer terugspoelen dan maar... nee de film houd gewoon op en legt niks uit. Zonde, want het verhaal is op zich best goed en de sfeer is prima. De uitwerking is helaas teleurstellend.

4. Zombie Apocalypse (2011)
Alle special-effects komen hier uit de computer, op zich niet erg, maar als je het gevoel hebt dat je bijna naar een videogame zit te kijken dan haak ik af.  Ik hou van zombiefilms maar deze is niet aan mij besteed.
3. The Wicker Tree (2010)
Het is blijkbaar een vervolg op The Wicker Man. Maar na 45 minuten heb ik deze film toch echt afgezet. Wat een draak van een film. Het verhaal slaat nergens op, de 'kills' zijn allemaal buiten beeld en het oogt heel cheap allemaal. Nee, deze film voegt echt werkelijk niks toe aan het relli-horror genre.

2. Chernobyl Dairies (2012)
Begint goed en sfeervol maar eindigt in een hoop onzin en lelijke CGI monsters. Bijna nog slechter dan I Am Legend.
1. Iron Sky (2012)
Onsamenhangend en saai. Een film over Nazi's op de maan. Warrig, onduidelijk, niet spannend en oninteressante personages maken deze film een erg lange zit.

20 dec 2012

Top Lijsten 2012 - Nick

Top 10 2012 releases:

10. Himizu
Sion Sono kan bij mij niets fout doen, hij heeft zijn eigen stijl ontwikkeld op alle vlakken en deze film over een groepje opmerkelijke personages in de nasleep van de 11 maart aardbeving/tsunami is meer dan de moeite waard.

9. The Cabin in the Woods 
Een film met veel voor- en tegenstanders, ik ben ongetwijfeld een voorstander, en als het goed is zijn de meeste horrorliefhebbers dit ook wel.

8. 21 Jump Street
Vrij onorigineel en heeft niets meer om het lijf dan comedy, maar doet op dit vlak toch ontzettend veel goed. Ik had toch echt nooit verwacht dat Channing Tatum zo grappig zou kunnen zijn.

7. Kotoko
Shinya Tsukamoto die weer eens lekker zijn eigen ding doet. IJzersterk acteerwerk van zangeres Cocco en ontzettend verontrustende scènes. Over een alleenstaande moeder die langzaamaan gek wordt en allerlei dingen ziet die er niet zijn. Absoluut geen film voor ouders van jonge kinderen.

6. Monster’s Club
Ontzettend sfeervolle film die zicht richt op de overpeinzingen van een Japanse versie van de ‘Unabomber’ in een besneeuwd hutje. Toshiaki Toyoda bewijst zichzelf weer als misschien wel de meest interessante actieve Japanse regisseur.

5. Chapiteau Show
Mijn grootste verrassing op het IFFR, Russische mozaïekfilm van 3,5 uur, 4 verhalen die elkaar kruizen. Met als thema allerlei verschillende soorten interpersoonlijke relaties is er voor iedereen wel een personage om zich in te herkennen. Daarnaast ook heel komisch.

4. The Raid
Een van de puurste en hardste actiefilms aller tijden. Punt.

3. Shokuzai
Eigenlijk een Japanse miniserie maar gezien hij op internationale festivals draait (en geregisseerd is door Kiyoshi Kurosawa [Pulse, Cure, Tokyo Sonata] mag hij wel meetellen. Duistere thriller over de nasleep van een moord op een klein meisje. We volgen in een vijftal episodes de levens van haar 4 vriendinnetjes en haar moeder, 15 jaar na het incident waarvan de dader nooit is opgepakt. Met een ijzersterke cast weet dit gemakkelijk 4,5 uur lang weet te boeien.

2. The Perks of Being a Wallflower
Hoewel ik vaak het gevoel had het allemaal al wel eens gezien te hebben (o.a. Garden State), weet deze film toch zeker sterk te ontroeren, mede dankzij de charmante soundtrack maar vooral ook door leuke chemie tussen de castleden.

1. The Dark Knight Rises
Het is moeilijk te ontkennen, dit is de ideale afsluiter voor een geweldige trilogie. Nog altijd verre van een perfecte film maar toch, grandioos.

Top 5 film ontdekkingen (voor het eerst gezien in 2012):

5. Getting Wild With Our Monkey (Hideaki Sunaga, 2002)
De titel sprak me al direct aan, en deze knotsgekke film is dan ook net zo vreemd als je verwacht. Het is moeilijk uit te leggen waar hij over gaat anders dan een semi-roadtrip waarin de hoofdpersoon een boel outcasts tegen het lijf loopt. Stuk voor stuk geniale personages, en dan ook nog een random aapje, wat wil een mens nog meer eigenlijk.

4. Hamlet (1996, Kenneth Branagh)
Een Shakespeare-verfilming die van begin tot eind trouw is aan het originele script en daardoor ook 4 uur duurt. Zoals verwacht kan worden is alles heel theatraal opgezet, en vooral ook het acteerwerk van Branagh is uiterst gepassioneerd. Geloof me, het is allemaal veel minder saai dan het klinkt.

3. Memories of Murder (2003, Joon-Ho Bong)
Een Zuid-Koreaanse film die ik al lang heb willen kijken, als er iets is dat Koreanen goed weten te doen zijn het wel (actie-)thrillers. Boeiend van begin tot eind en hij had me niet lang genoeg kunnen duren.

2. Villain (2010, Sang-il Lee)
Een toch wat onderbelicht Japans modern meesterwerk wederom over outcasts in de Japanse samenleving. Een jongen pleegt per ongeluk een moord maar dit blijft geheim, we zien hoe hij leeft met de schuld maar een tijd later, net wanneer hij zijn leven weer oppikt komt het weer naar boven drijven. Duister en dramatisch.



1. Sunrise: A Song of Two Humans (1927, F.W. Murnau)
De mooiste stille film die ik ooit gezien heb. Visueel geweldig en het heeft een magisch gevoel van romantiek. Zijn tijd ver vooruit en vandaar een van de beste films aller tijden.

Flop 5 (de vijf slechtste film die ik dit jaar zag)


5. Gap in the Skin (2005, Takahisa Zeze)
Van de regisseur van mijn #2 favoriete film aller tijden (Heaven’s Story), maar dit is heel andere koek. Een compleet nutteloze oersaaie pinku, de enige goede momenten zijn misschien de omgevingshots.

4. Born (2007, Richard Friedman)
Dit is het soort slechte horrorfilm die ik vroeger altijd uit de videotheek meenam en achteraf dacht ‘Zo, dat was geldverspilling’, gelukkig dit keer geen geld verspild.

3. The Cave (2005, Bruce Hunt)
Ik weet niet eens meer waar hij over ging, alleen dat ik hem crap vond. Een soort wannabe-The Descent?

2. Bucky Larson: Born to Be a Star (2011, Tom Brady)
Normaal kan ik me altijd wel vermaken met comedyfilms uit het Sandler-kamp; Grandma’s Boy en Strange Wilderness zijn enkele van mijn grootste favorieten. Dit is helaas pure ongrappige onzin, maar gelukkig schrikt de achterlijke cover de meeste mensen al af.

1. Tokyo X Erotica (2001, Takahisa Zeze)
Ook weer van Zeze, toch wel apart wat voor een onzin deze man heeft gemaakt voordat hij zijn epos Heaven's Story maakte (waarvan ik anderhalf jaar later nog altijd op een dvd release van wacht..). Ik keek hem eigenlijk ook (eerlijk waar) voor studie-doeleinden, maar het bleek compleet nutteloos en volledige tijdverspilling, zoals de meeste Japanse pinku films.

19 dec 2012

Elves (Jeffrey Mandel, 1989)



"When there's no more room in hell, the elves will walk the earth"

Er is niets wat de kerstsfeer zo goed weer geeft als incestueuze nazi-experimenten en een moordlustige elf. Enkelvoud, want hoewel de titel insinueert dat we hier te maken hebben met minstens twee van de gedrochten, blijft het bij een enkele houterige mismaakte kabouter.

Als Kirsten (Julie Austin) met twee vriendinnen een heidens anti-kerst ritueel houdt in het bos brengen ze onwetend een elf terug tot leven.
Eenmaal thuis slaat haar grootvader (Borah Silver met dik Duits accent) haar vanuit z'n rolstoel wat door de kamer omdat ze zijn boek heeft gestolen, en maken we kennis met de rest van haar behoorlijk disfunctionele familie; haar moeder, een überbitch die als straf haar spaargeld jat, en haar broertje die haar graag bespiedt terwijl ze doucht. Niet heel vreemd dat haar beste vriend haar kat is.

Kirsten werkt bij de koffiecorner in Golem's, een warenhuis in de stad, waar ze plannen maakt om samen met haar twee vriendinnen na sluitingstijd een feestje te bouwen met wat jongens. Tot nog toe zitten we al een kwartier in de film zonder onfunctioneel (of functioneel, ik ben niet kieskeurig) naakt of slachtoffers. Gelukkig komt er snel verandering in een van de twee manco's als Kirsten op schoot gaat zitten bij de schofterige kerstman van Golem's als hij een voorstel in haar oor fluistert waar ze niet van gediend is, tevens een mooi voorbeeld van de vele quotes uit de film die je wel even bij zullen blijven. Als de manager de kerstman wegstuurt om even af te koelen blijkt dat de elf vrolijk door het warenhuis banjert zonder op te vallen, en even een bezoekje brengt bij de snuivende kerstman. Bij deze eerste kill zullen de meeste mannen even ongemakkelijk gaan verzitten met een pijnlijke grimas op het gezicht ;)

Kerstmanloos doet de manager een beroep op zijn vriend, de alcoholische, ex-rechercheur Mike (Dan Haggerty) bij wie het even niet meezit. Mike, die zelfs uit zijn trailer gezet is, blijft stiekem overnachten in het warenhuis, terwijl Kirsten en haar vriendinnen ook naar binnen sluipen. Als het alarm afgaat denken de dames dat hun dates onvoorzichtig naar binnen denderen, blijken het drie nazi's te zijn (oude bekenden van opa) die opzoek zijn naar Kirsten en de elf. Mike schiet te hulp, en gelukkig laat het warenhuis de pistolen midden in de winkel staan, geladen en niet achter slot en grendel, en kunnen Mike en Kirsten ontsnappen. Haar vriendinnen zijn wel ten prooi gevallen aan de Nazi's en de Elf, dat maakt alleen een vrij ongeloofwaardig verhaal voor de politie.

Mike krijgt van zijn ex collega 24 uur om met bewijs voor zijn verhaal te komen. Als hij Kirsten thuis brengt en kennis maakt met haar familie, belooft hij haar met bewijs te komen zodat iedereen hun wel zal moeten geloven. Hij gaat opzoek naar een professor die hem meer kan vertellen over een symbool dat hij bij de slachtoffers van de elf vindt en die kan hem meer vertellen over de elven, die een experiment blijken van de Nazi's, 60 cm hoge moordmachines die niet te verwonden zijn.

Ondertussen laat Kirstens moeder in een ruzie ontglippen dat haar opa ook haar vader is, en gaat ze hem hiermee confronteren. Hierop volgt een plan waar de Nazi's vast niet goed over hebben nagedacht, want een wezen maken met de genen voor het superieure ras, wachten tot de dochter van de wetenschapper oud genoeg is om te drogeren en te verkrachten, wachten tot de daaruit voorkomende dochter achterin haar tienerjaren zit, en dan hopen dat ze per ongeluk de elf wakker maakt in het bos, zodat deze haar weer kan verkrachten om een superieur ras te beginnen. Het is dan ook inmiddels 1989, maar het suffe plan van de Nazi's doet geen afbreuk aan wat de filmmakers je voorschotelen, want ik heb me prima vermaakt met dit incest/slasher/nazi-occult kerstfilmpje!


De elf ziet eruit alsof hij zo uit Troll 2 is weggelopen, en de film heeft dezelfde 'charme'.
Een aanrader voor de liefhebber van de so-bad-it's-good-film, zeker rond deze tijd.
Merry Christmas!




"Willy: Is everything alright? Kirsten: No Willy, Gramps is a Nazi."

Score:




17 dec 2012

Top lijsten 2012 - WOOF!


TOP 10 2012 RELEASES:


Ik heb dit jaar geen enkele film uit 2012 gezien. Ik kom in 2032 hier op terug...


TOP 5 FILM ONTDEKKINGEN:


5. Naked Lunch (1991, David Cronenberg)
Ik ben ontzettend onder de indruk van deze film. De fantasie komt natuurlijk voort uit de creatieve geest van de auteur William S. Burroughs, maar de verbeelding van dit onmogelijk te verfilmen boek is fantastisch.

4. Attack of the Beast Creatures (1985, Michael Stanley)
Ik zal nooit beweren dat dit een goede film is, maar net als Naked Lunch heeft deze film mij weten te verbazen. Alles is slecht aan deze film, maar des te meer entertaining. De hoofdrolspelertjes van deze film stelen de show en je zit zonder te zeuren een uur lang te wachten, tot ze weer tevoorschijn komen. Vergeet Black Devil Doll from Hell en Chuckie en verwelkom The Beast Creatures in de Horror Doll of Fame!

3. Black Christmas (1974, Bob Clark)
Tot mijn schande moet ik bekennen dat ik deze film pas dit jaar heb bekeken. Ik was de film nooit op VHS tegen gekomen, maar had altijd wel de goedkoop uitziende DVD-uitvoering op Warner. Na het zien van deze klassieker was ik meteen verkocht en bevestig hierbij zonder twijfel zijn status.

2. The Pyjama Girl Case (1977, Flavio Mogherini)
Deze Italiaanse giallo valt eigenlijk tegen. Het is voor mij 1 scene die de gehele film toch de moeite waard maakt. Er is onduidelijkheid omtrent de identiteit van een zwaar verbrand vrouwenlichaam. De politie komt met het fantastische idee om het lijk in een glazen kist te etaleren om vervolgens de gehele lokale bevolking uit te nodigen, in de hoop dat ze herkent wordt. Dit lugubere gegeven wordt prachtig in beeld gevangen.


1. Trash (1970, Paul Morrissey)
Rauw en uitzichtloos verhaal van een drugsverslaafde, waarin pretty-boy Dallessandro over meer dan oppervlakkig talent blijkt te beschikken

FLOP 5 (DE VIJF SLECHTSTE FILM DIE IK DIT JAAR ZAG)


Aangezien ik bijna alleen maar slechte films kijk, is de keuze lastig te maken. Ik ben er dan ook maar tot 3 gekomen.

3. Society (1989, Brian Yuzna)
Ik had mij zeer verheugd op het zien van deze film, maar hij viel zwaar tegen. De fantastische elementen zijn redelijk te verteren, maar het knullige scenario en acteerwerk doen afbreuk aan het geheel. Sowieso vindt ik Yuzna bijna altijd tegenvallen, maar ik blijf de goede hoop houden dat talent toch besmettelijk is.

2. Hora (2009, Reinert Kiil)
Wat een slappe film. Grote verwachtingen worden gecreëerd als je je waagt aan het Rape and Revenge genre, maar op alle fronten valt het tegen. Gelukkig heb ik vernomen dat de film 'achter' Hora, "Inside the Whore", een stuk beter is. Ik kan het alleen nog niet zelf bevestigen...   


1. Burke and Hare (2010, John Landis)
De man die door horrorfans over de gehele wereld op handen wordt gedragen, John Landis, is terug met een humoristische horrorfilm met in de hoofdrol Simon Pegg. Succes gegarandeerd! Toch? Niet in mijn beleving. Ik heb altijd grote twijfels gehad bij de films van Landis. Iedereen vindt ze fantastisch, maar ik zie het niet. Het doorzichtige gewaad van de keizer blijft voor mij onzichtbaar en deze film bevestigd dit wederom. 

Top lijsten 2012 - Martijn

Het loopt weer tegen het einde van het jaar en dan is het ook weer tijd voor lijstjes, en laten wij nu ook erg van jaarlijstjes houden! Daarom hebben we niet alleen een top 10 met 2012 releases (Bioscoop, DVD/Blu-Ray, on demand) maar ook een top 5 films met non 2012 releases die we voor het eerst zagen in dit jaar (top 5 film ontdekkingen) en een top 5 van slechtste films die we dit jaar zagen.


Top 10 2012 releases:


10. Plan C
Verassend, een Nederlandse film in mijn jaarlijst. En dat was deze film dan ook, een grote verassing. Mijn verwachtingen waren niet erg hoog maar ik heb me prima vermaakt met de zwarte humor van Plan C, prima vermaak en het bewijs dat we in Nederland best anders kunnen dan suffe boekverfilmingen. Alleen jammer dat er vervolgens niemand naar kijkt.

9. The Inkeepers
Kudos voor Ty West die in deze tijden nog gewoon z'n eigen ding doet en zoveel tijd neemt voor zijn karakters als hij wil. Toegegeven, ook in The Inkeepers duurt het weer erg lang voordat er iets te griezelen valt maar tot die tijd vervelen de leuke personages nooit. Ik ben alweer benieuwd naar zijn volgende film!

8. John Carter
Door alle publiciteit over de mislukte marketing van Disney voor deze film, hoe verschrikkelijk duur hij was en dat er vervolgens ook maar weinig mensen gingen kijken werd John Carter door veel ook maar gelijk afgedaan als een slechte film. Onterecht, want dit is heerlijk popcorn vermaak die veel meer bezoekers verdiende.

7. Skyfall
Omdat de Bond films dit jaar op Blu-Ray uitgekomen zijn heb ik ze allemaal opnieuw gezien en ik moet zeggen dat ze met Skyfall een goede balans hebben gevonden tussen de moderne films en de klassieke Bond. De film ziet er prachtig uit en wie had verwacht dat een 007 film in de laatste act veranderd in een Siege film?!

6. Cabin in the Woods
Erg grappig hoe er gespeeld wordt met alle horror clichés en een finale die all out gaat. Misschien had ik er wel wat teveel van verwacht door de grote hype er omheen. Toch onbegrijpelijk dat de film een tijd op de planken lag.

5. Sinister
Gezien tijdens een halloween horrornacht waar de film het absolute hoogtepunt was. Uitstekend gebruik van 8mm filmfragmenten en een heerlijk soundtrack die bijdraagt aan de sfeer. Tegen het eind ontkomt de film niet helemaal aan wat cliches maar toch de meest creepy film van 2012.

4. The Dark Knight Rises
Ondanks dat de film het volgens mij niet haalt bij zijn twee voorgangers toch weer een uitstekende volwassen superhelden film.

3. The Grey
Een echte mannenfilm zoals ze niet veel meer gemaakt worden. Heerlijk hoe Liam Neeson zich op latere leeftijd ontpopt als actieheld. De vliegtuigcrash aan het begin van de film doet je je adem inhouden en de paar horrorelementen die film gebruikt, gebruikt ze beter dan menig volbloed horrorfilm.

2. The Raid
Gewoon de beste actiefilm in jaren. Pure, rauwe actie!


1. Beyond the Black Rainbow
Een film die moeilijk te omschrijven is maar denk aan een mix van Argento/Suspiria, Carpenter en Altered States. Erg traag en vaag maar visueel en auditief prachtig en hypnotiserend.


Top 5 film ontdekkingen:


5. The Stuff (1985, Larry Cohen)
Geen idee waarom ik deze nooit eerder heb gekeken eigenlijk. Maar wat een heerlijke satirische horrorfilm. Michael Moriarty is heerlijk op dreef en over de top en steelt de show.
 

4. The Friends of Eddie Coyle (1973, Peter Yates)
Van deze film had ik nog nooit gehoord totdat één van mijn favoriete podcasts er aandacht aan bestede. The Friends of Eddie Coyle is een realistische jaren 70 misdaadfilm over een kleine crimineel, geweldig gespeeld door Robert Mitchum, die in de problemen komt als hij wat te veelhooi op z'n vork neemt.

3. Raw Meat (AKA Deathline) (1972, Gary Sherman)
In de oude metro tunnels onder London waart een moordende kannibaal rond. Aan Inspector Calhoun de taak hem te vinden. Stemmige plaatjes van de verlaten metro tunnels en een smerige kannibaal maar wat deze film voor mij zo genietbaar maakte was de rol van Donald Pleasence, die heeft er duidelijk zin als de sarcastische inspector! Een soort van Engelse Texas Chainsaw Massacre met zo nu en dan een komische noot, en dat werkt wonderwel erg goed.

2. The Devils Sword (1984, Ratno Timoer)
Ook in dit lijstje een Indonesische film op nummer twee. Om de vijf minuten valt je mond open van verbazing dat dit gemaakt is, dat iemand zo veel waanzin in één film kan proppen. Martial arts, fantasy en zelfs wat gore. The Devil's Sword is 90 minuten top vermaak.



1. Seven Samurai/Yojimbo (1958/1961, Akira Kurosawa)
Een ontdekking kun je dit natuurlijk moeilijk noemen maar ik ben er dit jaar eindelijk aan toe gekomen om wat Kurosawa te gaan kijken. Ik kon niet kiezen welke ik de beste vond dus heb ik ze beide maar gekozen. Je moet er even wat uurtjes voor uittrekken maar het is wel puur genieten. Ik ga in 2013 verder met het kijken van Kurosawa, had ik veel eerder moeten doen!

Flop 5 (de vijf slechtste film die ik dit jaar zag)


5. Chernobyl Diaries (2012, Bradley Parker)
Een geweldige setting totaal verkwist. Van alle gave dingen die je met deze sets en locaties kunt doen kiezen ze voor de standaard inteelt mutantjes die de oninteressante personages het leven zuur maken.

4. Dragon Eyes (2012, John Hyams)Zo nu en dan vindt ik een actiefilmpje met Van Damme best lekker. Maar je voelt je wel verneukt als Jean-Claude als eerste op de poster staat en dan maar een heel klein rolletje speelt. Cung Le speelt de echte hoofdrol en z'n vecht scenes zien er puik uit maar acteren kan hij niet en het verhaal stelt ook niks voor.

3. Dark Tower (1989, Freddie Francis)
Na The Stuff had ik wel zin in meer films met Michael Moriarty, maar deze film kan hij zelfs niet redden. Saai, bloedeloos en spanningsloos.


2. Battleship (2012, Peter Berg)
Wat moet je hier over zeggen, want eigenlijk was alles aan deze film gewoon slecht. Oké, de effecten waren bij vlagen best goed. Gelukkig koste de film maar $200.000.000



1. Area 407 (2012, Dale Fabrigar en Everette Wallin)  
Ook bekend als Tape 407. Bewijst dat ook het maken van een fatsoenlijke found footage een kunst is want niemand wil 90 minuten naar hevig schokkende beelden van slecht acterende ruziënde mensen kijken. Ik zet nooit films af maar in één keer uitkijken lukt ook niet met dit gedrocht. En dan dat einde!

12 dec 2012

The Evil Cult (1993, Jing Wong)

Yi tian tu long ji: Zhi mo jiao jiao zhu (The Evil Cult, Kung Fu Cult Master, Lord of the Wu Tang) is een film gebaseerd op The Heaven Sword and Dragon Saber, een wuxia roman geschreven door Jin Yong en het derde deel van de Condor trilogie.

De film is geregisseerd door Wong Jing, en de actie choreografie door Sammo Hung, met in de hoofdrollen Jet Li, Sharla Cheung, Chingmy Yau en Gigi Lai.

De film probeert de gebeurtenissen van de eerste twee boeken in twee minuten samen te vatten en overspoeld de kijker met veel namen en gebeurtenissen, welke allemaal van belang zijn voor het verhaal. Met andere woorden, als je in de eerste vijf minuten iets teveel met je ogen knippert, kan je opnieuw beginnen, anders probeer je de hele film uit te vissen hoe het nou precies zit. Een korte samenvatting; in de Yuan Dynastie is de wulin, de martial arts gemeenschap, in twee groepen verdeeld door de vele veldslagen op zoek naar de twee zwaarden Tu-Long en Yi-Tian. Want wie de twee zwaarden bezit, is heer en meester in de wereld van de vechtkunst. Aan de ene kant hebben we de zes scholen, aangevoerd door de Shaolin, samen met Wu Tang, Er-Mei, Kun-Lun, Kong-Dong en Hua-Shan, die elkaar net zo wantrouwen als de gemeenschappelijke vijand; de Vuursekte Ook wel bekend als de Ming sekte die onder leiding van de koningin van de Lila Draak, de koning van de Witte Adelaar, de koning van de Gouden Leeuw en de koning van de Groene Vleermuis in opstand komen tegen de huidige regering.

Als de vijfde leerling van de Grootmeester van Wu Tang tegen alle regels in verliefd wordt op de dochter van de Koning van de Witte Adelaar en vriendschap sluit met de Koning van de Gouden Leeuw Xie-Xun (niet knipperen!) haalt hij daarmee de woede van de andere vijf scholen op zijn hals. Als zijn vriend Xie-Xun’s familie wordt vermoordt door diens oude leraar Cheng Kun, gaat Xie-Xun op zoek naar het zwaard Tu-Long om wraak mee te nemen, en wordt verblind in het daaropvolgende gevecht met Cheng Kun die daarna verdwijnt. De leerling neemt zijn vrouw en vriend mee naar een onbewoond eiland zodat niemand hun en het zwaard kan vinden. Hierop begint de film met de leerling, zijn vrouw, en nu ook hun zoon Chang Wuji voor de 100ste verjaardag van zijn leraar terugkeren naar het vasteland, worden ze direct belaagd door de Jinx broers die willen weten waar ze Xie-Xun en het zwaard kunnen vinden. Als ze weigeren raakt Chang Wuji ernstig gewond in het gevecht ondanks het ingrijpen van de Grootmeester (een typische Sammo Hung rol).

Het gezelschap haast zich naar Wu Tang waar aan een geneesmiddel gewerkt wordt tegen de verwonding, maar de andere vijf scholen hebben zich verzameld voor Wu Tang en willen ook weten waar het zwaard en zijn eigenaar zijn.  De ouders van Chang Wuji weigeren en plegen hierop zelfmoord waarbij zijn moeder hem eerst op het hart drukt wraak te nemen op de mensen die ze de dood indreven. Na een tijdsprong van zeven jaar blijkt dat Chang Wuji door zijn verwonding geen Kung Fu kan leren. Als hij na een uit de hand gelopen grap van zijn jaloerse neef in een afgrond valt, leert hij daar de ultieme Kung Fu van de Shaolin monniken door een oude monnik die zich voortbeweegt in een groot rotsblok omdat hij zich door zijn gebroken rug anders niet meer kan voortbewegen. Dit is het begin van een achtbaanrit met bloedzuigende Kung Fu meesters, vreemde Kung Fu stijlen, vliegende vechtersbazen, en een samenzwering om de wulin te vernietigen.

De romans bestaan uit honderden karakters met allemaal hun eigen loyaliteit en agenda, en dat is niet in anderhalf uur film te proppen, daar ligt het grootste mankement van de film. Door de hoeveelheid informatie die je op moet nemen aan het begin is het even lastig om te zien wat de connectie tussen de verschillende personages is. Ook spijtig is het open einde wat veel verhaallijnen open laat. Er werd gerekend op een vervolg, maar het publiek en de critici staken daar een stokje voor, de film flopte en het script voor het vervolg werd opgeborgen. Als je echter nieuwsgierig bent naar de afloop zijn er een aantal tv series opgenomen, die uit 2002 bestaat uit 40 afleveringen van 45 minuten en kijkt weg als een lange speelfilm. De prima actiescènes steken af tegen de slechte grappen, gelukkig is er veel actie in verhouding tot de onderbroekenlol. De acteerprestaties van vooral Jet Li en Chingmy Yau springen eruit, maar de rest van de cast zet ook een solide performance neer. De regisseur heeft de naam om te werken met scripts die nog niet af zijn, en hoewel het gebaseerd is op een boek is deze vertaling naar het grote doek daar maar losjes op gebaseerd, en valt de energieke regie uiteindelijk ten prooi aan de hoeveelheid onafgewerkte subplots.

Als je op zoek bent naar een film met goeie vechtscenes en je je niet teveel stoort aan een rommelige verhaallijn is dit er zeker een die je wil zien, anders moet je Crouching Tiger, Hidden Dragon nog maar eens opzetten ;)

Score:

7 dec 2012

13 Vragen - Nils Masselink

1. Wie ben je en waar kom je vandaan?
Ik ben Nils Masselink en kom uit Tilburg

2. Waar kunnen mensen jou van kennen?
Je kunt me kennen van de horrorwebsite De Nachtvlinders. Verder heb ik 5 jaar een eigen booking agency gehad, Trigger Agency en was ik de grootste Punk/Hardcore boekers van Nederland. Verder vind je me regelmatig in 013 als barman bij concerten.


3. Als het aankomt op wat je doet, wie of wat hebben jou beïnvloed?

Wat betreft horror heeft niemand me eigenlijk beïnvloed maar de films zelf, Freddy Krueger, Chucky, Ghostbusters... allemaal personages uit films die me zeer fascineerde. Maar ook films zoals Back to the Future ben ik mee opgegroeid en maken onderdeel uit van mijn jeugd. Maar ik miste altijd het delen van mijn horror enthousiasme tot dat ik op websites terecht kwam zoals Bloody Disgusting. Van daaruit ben ik steeds meer in contact gekomen met andere horrorliefhebbers.

4. Als jij een ouderwetse familie foto kon laten maken met jezelf en vier andere bekende personen wie zouden dat dan zijn?
Freddy Krueger (soort van vader figuur haha!) Ash (evil dead) Sarah Michelle Gellar (als Buffy of I know what you did last summer.. beide leuk!) Michael J Fox als Marty Mcfly

 

5. Wat waren de laatste films die je zag op DVD, Blu-Ray en in de bioscoop?
Laatste film op dvd: Carnival of Souls (1962)
Blu-Ray - Dark Knight Rises
Bios - Cabin in the Woods (al weer even geleden)
6. Wat wordt jouw volgende film(gerelateerde) aankoop?
Zojuist via amazon.com 2 boxen besteld met daarin ieder 50 horror films op dvd.. allemaal ouwe meuk en slechte drive-in splatter films. 50 films voor 11 dollar, prima deal!

7. Als jij een filmavond mag organiseren in een bioscoop voor al je vrienden en kennissen, welke twee films zou je vertonen?
Komende week organiseer ik toevallig een horrorfilm avond met kerst thema. We kijken Black Christmas uit 1974, Silent Night de nieuwe versie uit 2012 en de Nederlandse Dick Maas film Sint. Die ik overigens nog steeds niet heb gezien. Altijd gezellig zo vlak voor de kerst om wat thema films te kijken.

8. Wat is je meest beluisterde album van de laatste tijd?Het album wat ik het meeste luister op dit moment is het nieuwe album van Tiamat - The Scarred People

9. Maak een playlist van 10 nummers die jouw muzieksmaak weergeven.
Rammstein - Ich Will
10. Welk boek/comic lees je op dit moment?
 Ben al een jaar bezig met Life van Keith Richards... ben niet zo'n lezer dus doe er vaak lang over.

11. Je mag 3 jaar lang alleen films kijken uit één land en dat mag de USA niet zijn, welk land zou je kiezen en waarom?Films uit de UK hebben mijn voorkeur buiten films uit de US. De Britse Hammer films zijn weer terug en een aantal hebben me al behoorlijk verrast.

12. Met welk fictieve karakter zou jij jezelf mee identificeren? (Film, boek, strip, etc)Ik vergelijk mezelf niet zo gauw maar als ik zou moeten kiezen dan kies ik voor Venkman uit Ghostbusters. Lekker nuchter en sarcastisch maar toch altijd de gangmaker.


13. Jouw partner (of toekomstige partner) krijgt verplicht de gedaante van een bekend persoon en jij moet die kiezen. Wie gaat het worden?
Naomi Watts vind ik een prachtvrouw!