30 nov 2012

No Dead Heroes (Junn P. Cabreira, 1986)

De jaren 80 waren goede jaren voor B horrorfilms, maar misschien wel net zo succesvol waren de goedkope actiefilms. Elk land produceerde wel z'n eigen Rambo rip-offs en de Filipijnen waren hierop geen uitzondering. No Dead Heroes is dus een Amerikaans Filipijnse samenwerking met alleen maar Amerikanen in de hoofdrollen.

De film begint midden in de Vietnam oorlog, Sanders en Cotter zijn groene baretten die de opdracht krijgen een CIA agent uit een Vietnamees gevangenkamp te bevrijden. Mocht dit niet lukken dan moeten ze zorgen dat de CIA man het niet overleefd want deze heeft zeer belangrijke informatie die absoluut niet in handen mag vallen van de vijand. De Russische leider van het kamp, Ivan weet ook dat er een spion tussen de gevangenen zit en ondervraagd en martelt de gevangen één voor één. Ivan is niet heel erg goed in het ondervragen van gevangenen want als ze na één keer vragen niet het antwoord geven die hij horen wil gaat hij over de rooie en schiet hij zijn gevangene dood. Heel goed mogelijk dus dat de CIA agent ook al lang aan zijn einde is gekomen.

Nick Nicholson
Ivan wordt overigens gespeeld door Nick Nicholson, een acteur met een markante kop en verschrikkelijk slechte tanden die we onbewust vast allemaal wel eens in een film gezien hebben want de man heeft in nogal wat actiefilms gespeeld in de jaren 80 en 90. American Ninja, Return of the Kickfighter, American Kickboxer 2 en Ninja Warriors zijn misschien wel bekend en ook in een persoonlijke favoriet Zombie 4: After Death heeft hij een rolletje. En naast deze video titels en een hele rits Filipijnse films heeft hij gefigureerd als soldaat in een paar van de belangrijkste oorlogsfilms gemaakt: Apocalypse Now, Platoon en Born on the Fourth of July!

De missie loopt versassend soepel en de groene baretten zijn zo stil dat zelfs als ze hun mond openen om iets te schreeuwen er geen geluid meer komt. Het team bevrijdt alle gevangenen maar dan blijkt dat de vijand nog stiller kan zijn want deze hebben ondertussen alle bewakers zonder geluid ingelicht wat er aan de hand is en de groene baretten omsingeld, met andere woorden de vijand komt opeens uit het niets en opent het vuur! Wat volgt is een heftig vuurgevecht met heel veel soldaten die zo hard met hun machine geweer zwaaien dat onmogelijk moet zijn dat ze ook maar iets raken. Maar toch vallen (en springen!) bij bosjes neer en natuurlijk worden we ook getrakteerd op een paar behoorlijke explosies. Nou ja, wat doden? Het gehele team, op Sanders en Cotter na, overleefd het niet en ook van de tientallen bevrijdde gevangenen wordt opeens niets meer vernomen! En om het drama compleet te maken wordt Cotter ook nog eens neergeschoten terwijl hij zijn vriend in de helikopter helpt.

Zoals het hoort eindigt elke actiescène met grote explosies.
Cotter wordt voor dood achter gelaten maar al snel komen wij er achter dat zowel Ivan als Cotter het overleefd hebben en dat de voormalig Groene baret nu gebruikt wordt voor een experiment van de russen. Er wordt een chip in z'n hoofd geplaatst waarmee Ivan hem zijn wil mee kan opleggen, natuurlijk met behulp  van een digitale horloge want zo ging dat in de jaren 80. We worden gewaar dat hij alles zou doen en kunnen, zelfs de Amerikaanse president vermoorden. Maar ook dat serieuze hoofdletsel de chip zal vernietigen, het is niet moeilijk raden welke van de twee scenario's werkelijk zal worden in deze film.


Het droomhuis van elke safari liefhebber.

Het is inmiddels 14 jaar geleden en Sanders (bij exploitation liefhebbers misschien bekend van Ilsa, Haremkeeper of the Oil Sheiks) woont samen met z'n vrouw en dochter in een nogal vreemd Afrikaans getint huis. Hij krijgt een telefoontje van z'n oude commandant die inmiddels ook weet van Harry Cotter en de experimenten en vindt dat hij uitgeschakeld moet worden. En wie kan dat beter doen dan zijn beste vriend die al 14 jaar niet meer in het leger zit, geheel logisch. William Sanders moet er ook nog even over nadenken en besluit dan ook niet met z'n vrouw en dochter mee te gaan naar de verjaardag Cotters weduwe. Maar dat blijkt natuurlijk een grote fout want het is juist hier dat Ivan wil uitproberen hoe goed zijn supersoldaat werkt, de chip werkt naar behoren en Harry schiet zijn vrouw en kinderen en ook die van Sanders zonder mededogen neer. Een beetje overbodig te zeggen dat Sanders er niet lang meer over na hoeft te denken. 



De eerste actiescènes zijn allemaal erg slecht, maar oh zo vermakelijk en dus snel vergeven. Maar als je denkt dat dit slecht is kijk dan eens naar de scenes waar dialogen en acteren bij komen kijken. Daar valt de film pas echt goed door de mand! Dialogen worden opgelezen en het acteren is van sub-soap niveau. Eigenlijk is iedereen gewoon slecht maar Nick Nicholson en Max Thayer spannen de kroon. En laten deze twee nu de grootste rollen hebben in de film. Allemaal erg lachwekkend maar het zorgt er eigenlijk wel voor dat de film ook tussen de actie in nooit saai wordt. En wie verwacht nu ook anders van een Filipijnse actiefilm?

Nadat Sanders de missie heeft geaccepteerd krijgen we de meest suffe trainingsmontage te zien van zowel Sanders als Cotter. Hun training is niet veel meer dan een heuvel ophollen, een paar minuutjes vechten of op wat bomen schieten. Maar ja het is een jaren tachtig actiefilm en toen waren trainingsmontages zo goed als verplicht. Verder krijgen we nog een verschrikkelijk slecht popnummer voorgeschoteld, uiteraard tijdens een liefdesscène en tijdens de aftiteling wordt het nummer doodleuk nog een keer ingezet. (Sanders is z'n vrouw snel vergeten!) Maar ook nog verschillende hectische shoot-outs, uiteraard elke keer eindigend met grote explosies. Het moet trouwens gezegd worden dat alle actiescènes in deze film zich stuk voor stuk op prachtige locaties afspelen.

Dit is dus echt een actiefilm die je met gelijkgestemden moet gaan kijken, een paar alcoholische versnaperingen erbij en een grote bak popcorn. Het liefst in een "double bill" met Deadly Prey en je hebt een geweldige avond. Erg slecht maar heerlijk vermakelijk!

Score:

20 nov 2012

Mr. Vampire (Ricky Lau, 1985)


Mr. Vampire is een actiekomedie uit China over een Taoïstische priester die met zijn 2 (uiteraard idiote) leerlingen een mortuarium runt, en daarbij al snel in aanraking komt met vampiers en geesten.

We hebben het hier wel over Jiang Shi, het Chinese equivalent van vampiers, deze huppelen (een direct gevolg van rigor mortis, Jiang Shi betekent letterlijk stijf lijk), en gaan recht op het dichtstbijzijnde slachtoffer af. Ze zijn echter blind, en vinden hun prooi door het ruiken van de adem, waardoor je ze kan misleiden door je adem in te houden. Ook drinken ze geen bloed, maar nemen je je levenskracht af, je ‘qi’, via hun lange vingernagels.


De film begint met Man Choi, een van de leerlingen van meester Kau, die wierook brand als offer voor de overledene in het mortuarium, waaronder 10 Jiang Shi van een bezoekende taoïstische priester die deze onder zijn controle houdt door middel van een geel papier met daarop een spreuk op hun voorhoofd.

Een van de diensten die deze priesters aanboden was namelijk overledenen die ver van huis waren gestorven op deze manier thuis te brengen om in hun eigen dorp begraven te worden, zodat ze geen heimwee kregen en rusteloze zielen werden. Na een uit de hand gelopen practical joke van Sheng, de andere leerling, ontwaken de Jiang Shi en volgt een prima vechtscène waarin de hand van een van de producers, niemand minder dan Sammo Hung, goed te herkennen is.



Na deze intro, waarin de toon voor de film gelijk wordt gezet, volgen we meester Kau en Man Choi naar een afspraak met de miljonair Mr. Yam en zijn dochter Ting. Mr. Yam wil gebruik maken van de diensten van meester Kau om zijn vader te laten herbegraven naar het advies van een waarzegger. Man Choi krijgt weinig mee van het gesprek, want hij heeft alleen oog voor Ting.

Als blijkt dat de vader van Mr. Yam is begraven met zeer slechte Feng Shui, en het lijk nog geen tekenen van ontbinding laat zien, is het snel duidelijk dat de waarzegger niet het beste voor had met de familie.

De kist met het lichaam wordt naar het mortuarium gebracht tot er een nieuwe geschikte plek voor de begrafenis is gevonden, en Man Choi en Sheng krijgen de opdracht wierook te branden bij de andere graven om de geesten gunstig te stellen. Als Sheng bij het graf komt van een 20 jarige vrouw, plant hij 2 extra stokjes, waarvoor hij wordt bedankt door de vrouw. Voor hij er erg in heeft komt Man Choi aan gerend met 2 korte en 1 lang stokje wierook, een voorteken dat er iemand van de Yam familie zal sterven.

Terug in het mortuarium is duidelijk dat de opgegraven man een vampier zal worden, en krijgen de twee leerlingen de taak de kist te markeren met inkt en hanenbloed om de vampier op te sluiten in zijn kist. Zoals verwacht lukt het de twee idioten niet helemaal, en de vampier huppelt naar het huis van zijn zoon, en steekt zijn lange vingernagels in zijn nek om zijn qi op te nemen.


Het neefje van Mr. Yam is de politiecommandant, en heeft een hekel aan meester Kau en zijn leerlingen. Na de dood van zijn oom probeert hij meester Kau op te laten draaien voor de moord, en als het lijk van zijn oom, meester Kau, Sheng en de commandant samen op het bureau zitten, volgt een van de beste scenes uit de film. Mr. Yam wordt uiteraard ook vampier, en uiteindelijk vernietigd door de priester en zijn leerling.

De eerste vampier vindt het tijd om zijn kleindochter is een bezoekje te brengen, en Man Choi die de taak heeft Ting te beschermen, laat zien dat hij duidelijk niet geschikt is voor dit werk. Meester Kau, Sheng en de commandant snellen te hulp, maar kunnen niet voorkomen dat Man Choi geïnfecteerd raakt met het vampier virus.

Meester Kau denkt Man Choi nog te kunnen redden, maar dan moet Sheng in het nabijgelegen dorp een zak plakrijst halen, want de voorraad van het mortuarium is op. Onderweg wordt Sheng verleidt door de geest van het meisje wat hij eerder extra wierook offerde, en komt pas de volgende dag terug, in de ban van de geest. Meester Kau herkent de tekenen en volgt zijn andere leerling als hij teruggaat naar de vrouw. Meester Kau heeft een vechtscene met onder andere een vliegend hoofd, maar wordt dwars gezeten door een bezeten Sheng. Met een leerling die vecht tegen het vampirisme en een die vecht tegen de invloed van een geest, is het tijd dat meester Kau serieus gaat worden, met Ting opgesloten in het mortuarium, en balen plak rijst om het pand moeten ze de nacht zien door te komen. Als de geest opdaagt is meester Kau er klaar voor en zorgt voor een bedreiging minder. Gelijk daagt de vampier op, en blijkt dat hoe meer slachtoffers hij maakt, hoe soepeler hij wordt. Ook kan hij nu zien, maar door de rijst kan hij niet in de buurt komen. Gelukkig heeft het mortuarium een dakraam waar niemand erg in heeft behalve de vampier, en kan het eindgevecht beginnen!

Mr. Vampire was een hit aan de HK Boxoffice en heeft 8 vervolgen en spin offs gekregen (tot nu toe)

Lam Ching-ying (meester Kau) heeft zijn rol als priester met unibrow nog veel herhaald tot aan zijn dood in 1997, zowel in de Mr. Vampire films als ongerelateerde films en series.

Mr. Vampire is een vermakelijke film, waar een deel van de humor verloren gaat in de vertaling, maar de fysieke humor prima overkomt. De acteerprestaties van de hoofdrolspelers zijn prima, met Lam Chin-ying als uitblinker. De special effects zijn een stuk minder, maar dat draagt bij aan de campy feel van de film, vooral het duidelijke gebruik van poppen, of een masker wat net niet helemaal goed zit dragen bij aan de charme van de film. Al met al zeker een aanrader voor de genrefan, en toonaangevend in dit sub-genre der vampierfilms.

Score:

19 nov 2012

100 Jaar Horror - 1920 Der Golem, wie er in die Welt kam

1920, en tijd voor de eerste klassieker of in ieder geval een film die een stuk bekender is dan wat ik tot nu toe besproken heb. Maar volgens de (zelf opgelegde) regels, want een film die ik nog nooit eerder zag. Voordat ik aan deze uitdaging begon heb ik me namelijk nooit echt verdiept in films die zo oud waren als deze, één van de redenen waarom ik er mee begonnen ben.

Der Golem speelt zich hoofdzakelijk af in de Joodse getto (gelijk alweer wat geleerd want ik dacht dat deze term zijn oorsprong vond in de tweede wereldoorlog), maar dit is niet een getto zoals wij hem kennen maar de 16e eeuwse Tsjechische variant. En die heeft meer weg van een sprookjes dorp dan van de vervallen en gevaarlijke buurten waarmee we het tegenwoordig mee associëren. En het is het dorp, en de sets, wat gelijk de toon zet voor deze film. Deze zijn namelijk prachtig, eigenlijk net zoals alle andere sets in de film.


In deze getto heeft rabbi Loew het plan een Golem te creëren, een kolossaal wezen van klei dat door magie tot leven gewekt kan worden. Dit om de Joden van Praag te helpen tegen hun vervolging. Als ridder Florian   dan ook nog met een bericht van uitzetting komt zet hij zijn plannen door. Loew mag nog op audiëntie bij de keizer en hij is van plan om zijn Golem te showen dus wordt alles in gereedheid gebracht voor het ritueel. Dit ritueel is een fantastische scene en een lust voor het oog.

Aangekomen bij de keizer is deze behoorlijk onder indruk maar als het hof de draak steekt met het Joodse geloof dreigt er zich een ramp te voltrekken. De Golem red het gezelschap echter en de Joden van Praag krijgen een pardon en mogen blijven zitten waar ze zitten. Maar ondertussen is Florian er tussen uit geknepen om de nacht door te brengen met de dochter van Loew. Als Loew weer naar huis is teruggekeerd probeert hij de Golem te vernietigen omdat hij zijn doel heeft bereikt, alleen blijkt de Golem dit niet zo'n goed idee te vinden. En als het hulpje van Low de Golem daarna afstuurt op de vreemde man is hij helemaal niet meer te houden.


Der Golem was één van de eerste films uit het Duitse expressionisme tijdperk en is een bijzonder mooie film, elk shot en elke set ziet er erg fraai uit. Soms wat grotesk en heerlijk belicht met veel gevoel voor contrast en omdat er dus altijd wel iets te genieten is kijkt de film heerlijk vlot weg en slaat nergens de verveling toe (wat mij wel overkomt tijdens sommige stomme films). Als horrorfilm stelt Der Golem echter weinig voor, met slechts enkele uitzonderingen is de film gewoon te mooi om ergens angstaanjagend te zijn (al dachten kijkers er toen misschien wel anders over) en eerlijk is eerlijk, de golem ziet er toch echt best knullig uit. Een beetje als een uit de kluiten gewassen vrouwelijke Oostblok kogelstoter. Al doet het logge monster wel meerdere malen denken aan de Frankenstein van 1931, vooral in één van de laatste scenes waarin hij een klein meisje tegenkomt. Ondanks dat het geen pure horror is raad ik de film wel van harte aan, als je niet echt thuis bent in de stomme film is dit een uitstekend begin om te beginnen en zeker lezers die een zwak hebben voor Gothic en Dark Fantasy moeten deze film echt eens opzoeken. 

Ook mensen die graag iets dieper in een film duiken moeten Der Golem zeker eens gaan zien, want waarom zijn alle Joden in de film oudere mensen en lijkt hun geloof hier meer op tovenarij dan op een heuse religie? En waarom zijn de Joden veelal donker gekleed terwijl de Christenen doorgaans in wit of lichtere kledij ten tonele komen? En is het niet een onschuldige jonge christen kind die uiteindelijk de golem weet te stoppen? Vragen waar ik je het antwoord niet zo op kan geven maar daarom niet minder interessant.

Trivia: Dit is een remake van de verloren 1915 versie en in 1936 volgde de volgende, Franse remake alweer.

Score:
 


Bekijk de volledige film op youtube!

18 nov 2012

13 Vragen - André Van't Hof

Deze week is het de beurt aan een nieuwe Bloedlink medewerker, verwacht de komende week zijn eerste bespreking op de site. Nu eerst de 13 vragen om kennis te maken.

De muziek links openen in Spotify!

1. Wie ben je en waar kom je vandaan?
André, en ik kom uit de Hoeksche Waard, een eiland tussen Rotterdam en Dordrecht, ook de geboorteplaats van Anton Corbijn. Mocht iemand dat willen weten.

2. Waar kunnen mensen jou van kennen?
Daar kan ik vrij kort over zijn, nergens van.
Ik lees mee op verschillende fora, maar post maar met regelmaat op 1 forum.
Naast mijn gezin en werk kijk ik ook graag een filmpje, en dan blijft er maar weinig tijd over om ook mijn mening nog eens te spuien op al die fora, zeker als ik ook nog met regelmaat een review wil plaatsen.

3. Als het aankomt op wat je doet, wie of wat hebben jou beïnvloed?
Qua verzamelwoede denk ik dat ik onderbewust wat mee heb gekregen van een korte documentaire over de verzameling van Forrest J. Ackerman die ik zag op jonge leeftijd, met het verschil dat mijn verzameling van m’n vrouw niet verder mag dan de zolder. ;)

4. Als jij een ouderwetse familie foto kon laten maken met jezelf en vier andere bekende personen wie zouden dat dan zijn?
Forry, Jamie Lee Curtis, Bruce Campbell en de baby uit It’s Alive maken wel een interessante mix denk ik.






5. Wat waren de laatste films die je zag op DVD, Blu-Ray en in de bioscoop?
Op DVD was het Waxwork, Blu-Ray The Enforcer voor wat Dirty Harry actie, en in de Bioscoop, tja, euh… nou… eigenlijk… de Twilight Marathon met m’n schoonzusje (haar schuld uiteraard;)) ze vielen me uiteindelijk nog wel mee, ben geen fan, maar alle vooroordelen buiten beschouwing gelaten zijn ze wel onder so bad it’s good te scharen, met name de laatste.

6. Wat wordt jouw volgende film(gerelateerde) aankoop?
Waarschijnlijk The Dark Knight Rises, broken batcowl edition.
Maar er kan uiteraard altijd nog iets tussen komen!


7. Als jij een filmavond mag organiseren in een bioscoop voor al je vrienden en kennissen, welke twee films zou je vertonen?
Return of the Living Dead, en Mr.Vampire, waarna een groot deel van mijn vrienden en kennissen waarschijnlijk nooit meer tegen me zullen praten.

8. Wat is je meest beluisterde album van de laatste tijd?
Blackout van de Dropkick Murphy’s heeft de laatste tijd weer veel zijn weg gevonden naar mijn cd speler.

9. Maak een playlist van 10 nummers die jouw muzieksmaak weergeven.
Metallica – Mercyful Fate
Devil Driver – I Could Care Less
The Gossip – Heavy Cross
AC/DC – Thunderstruck

10. Welk boek/comic lees je op dit moment?
Monsters in the Movies, van John Landis.
Voornamelijk veel plaatjes, dus dat leest makkelijk weg.
Landis laat even zien dat hij verstand heeft van het onderwerp.

11. Je mag 3 jaar lang alleen films kijken uit één land en dat mag de USA niet zijn, welk land zou je kiezen en waarom?
Doe mij dan China maar, specifieker; Hong Kong.
Ik ben gek op Swordplay en Jiang Shi (die huppelende vampieren) films, maar er komt nog genoeg uit die regio om me niet te vervelen die 3 jaar.

12. Met welke fictieve karakter zou jij jezelf mee identificeren? (Film, boek, strip, etc)
Ik zou mezelf graag zien als Daniel Craig’s James Bond uit Casino Royale, maar denk dat mijn vrienden mij vooral zien als Rowan Atkinson uit Johnny English.

13. Jouw partner (of toekomstige partner) krijgt verplicht de gedaante van een bekend persoon en jij moet die kiezen. Wie gaat het worden?
Satanico Pandemonium (Salma Hayek)


13 nov 2012

Lurkers (Roberta Findlay, 1988)

Zoals zo veel filmliefhebbers vindt ik het ook zeer verleidelijk de Mill Creek Entertainment boxsets aan te schaffen. Voor een prikkie heb je er zo weer 50 titels bij (in het geval van de 50 film box betaal je omgerekend nog geen 50 cent per film!), al weet je van te voren dat zowel de kwaliteit van de DVD's en de films veelal ver ondermaats is. Inmiddels heb ik al vier van deze collecties in de kast staan die samen goed zijn voor bijna negentig films. Tijd dus om eens te beginnen met kijken! Deze keer komt de film van de Cult Terror Cinema box.




Cathy woont in de mindere wijken van New York in zo'n gebouw die je ook alleen maar daar tegenkomt en wordt door haar moeder bang gemaakt voor "Them". Wie of wat ze daar mee bedoeld is niet duidelijk maar de jonge Cathy is doodsbang om naar beneden te gaan waar de andere kinderen aan het spelen zijn. En niet voor niets zo blijkt, want éénmaal beneden wordt ze al gauw door twee meisjes gewurgd met het springtouw. Een mysterieuze vrouw zorgt er echter op de één of andere manier voor dat ze nog net op tijd stoppen.




Vervolgens springen we een aantal jaar verder en Cathy is een volwassen vrouw die op het punt staat te trouwen met Bob, een fotograaf. Bob heeft een eigen studio en dat komt goed uit want dat geeft de makers de kans een totaal onbelangrijke scene in de film te proppen met twee modellen die uit de kleren gaan terwijl ze een verschrikkelijk slechte conversatie hebben over beleggen. Erg vreemd. Voor Cathy beginnen inmiddels de problemen als ze de kinderen uit haar jeugd overal lijkt te zien en flashbacks heeft van haar moeder die haar vader vermoord met een keukenmes. En deze korte scenes zijn ook gelijk het beste wat de film te bieden heeft, een paar shots van het meisje dat haar probeerde te wurgen die nog enigszins sfeervol te noemen zijn. En dan is er ook nog de kwestie van haar broer, een priester, die niets meer met haar te maken wil hebben en zelfs niet naar haar trouwerij wil komen. Ook een totaal overbodige scene en personage waar de film prima zonder zou kunnen.

We zien nog even hoe gelukkig Bob en Cathy zijn tijdens een romantisch pizza diner met slechte saxofoon muziek. En als we het toch even over muziek hebben... Lurkers is volgens mij een film met één van de slechtste soundtracks ooit! Goedkope keyboard deuntjes die de plank volledig mis slaan en na twintig minuten hevig op de zenuwen gaan werken. Cathy is cellist maar ook de klanken die zij produceert gaan door merg en been en komen overduidelijk uit dezelfde speelgoed keyboard als de rest van de soundtrack! En de geluiden waar we op getrakteerd worden tijdens een droom die Cathy heeft in bad kan ik niet eens omschrijven.

Bob blijkt niet helemaal de man te zijn die Cathy denkt hij is en alles komt tot een climax als hij haar meeneemt naar een feestje van zijn partner in de studio. Een climax van een half uur die wel het dubbele lijkt te duren zo saai. Eerst doolt Cathy maar wat rond in de straten bij het gebouw en later op het feestje is het eigenlijk niet veel anders. Totaal verstookt van enige spanning of gevoel dat de plot ook maar ergens heengaat, net zoals de rest van de film eigenlijk. Lurkers begint al met doodbloeden vanaf het eerste kwartier zonder ook maar ergens opmerkelijk te worden. Het enige wat me zo nu en dan weer even bij de les bracht was het verschrikkelijk slechte acteren van de acteurs in bijrollen. Niet dat er ook maar één goede acteur in de wat grotere rollen te vinden was trouwens.

Lurkers is een film die je echt maar beter kan vermijden. Zelfs als hij in een Mill Creek Box zit. De beeldkwaliteit viel trouwens wel weer erg mee.

Score:

11 nov 2012

Multiple Maniacs (John Waters, 1970)

Ik denk dat de meeste lezers van deze blog bekend zijn met het fenomeen John Waters; de excentrieke Amerikaanse regisseur die vanuit het ondergrondse zich ook aan het grote publiek kenbaar heeft gemaakt met films als "Serial Mom" (1994) en "Hairspray" (1988). Waters heeft een grote schare fans die vooral zijn vroegere periode zien als het hoogtepunt van zijn carrière. Hij wist in zijn hoogtijdagen zich met titels als "Pink Flamingos" (1972) en Polyester (1981) te benoemen tot de Pope of Trash. Deze eretitel zal hij tot zijn dood met zich meedragen, aangezien niemand hem zal benaderen in eloquente wansmaak of in zijn oprechte liefde voor outcasts, freaks en misfits. De film "Multiple Maniacs" (1970) is zijn tweede 'feature length' film en is, net als zijn eerste speelfilm "Mondo Trasho" (1969), niet op dvd uitgebracht. Hierdoor is deze titel vaak onder de radar gebleven, terwijl het de eretitel Pope of Trash misschien wel het beste verklaart.

Divine en haar klappertjespistool
De titel "Multiple Maniacs" refereert in de film naar een rondreizende freakshow onder leiding van koning én koningin ineen, Divine. De freaks bestaan uit kussende homoseksuelen, een zadel likkende vrouw, 'the puke-eater', een heroïne verslaafde met ontwenningsverschijnselen en nog meer 'extremiteiten'. Na de gegoede bourgeoisie te hebben geshockeerd verschijnt Lady Divine ten tonele om vervolgens met een klappertjespistool het publiek te beroven. Zo reist het gezelschap van stad naar stad en laat het een spoor van berooide en geschokte 'squares' achter. Mr. David (David Lochary) is het schatje van Divine, alleen blijkt hij toch meer op blond te vallen, aangezien hij begint rond te scharrelen met ene Bonnie (Mary Vivian Pearce). Het prille stel besluit naar het huis van Divine te gaan om haar uit de weg te ruimen, zodat niets meer hun onvoorwaardelijke liefde in de weg kan staan. Divine blijkt toch een grotere bergpartij op de weg te zijn dan gedacht. De moordlustige diva ontketent een geweldsorgie, nadat ze ontdekt dat Mr. David en Bonnie haar dochter hebben vermoord. Eenmaal bijgekomen van de schietpartij wordt ze verkracht door een kreeft van 3 meter lang (?!). Enigszins verbaasd en aangedaan struikelt Divine de straat op waar ze door een boze menigte en enkele soldaten wordt opgejaagd. Als een goddeloze Godzilla wordt het menselijk geworden monster genadeloos geëxecuteerd. Fin.

John Waters met zijn fameuze pencil moustache
De films van Waters kenmerken zich door de verbeelding van het perspectief van het buitenbeentje. Het zijn altijd de uiterlijk en innerlijk onaangepasten die de hoofdrol vertolken en toevalligerwijs vond hij deze in zijn directe omgeving. Waters groeide op in Baltimore en wist een kleurrijke groep outcasts om zich heen te verzamelen. Ze gebruikten veel drugs, zagen er vreemd uit en begonnen ook nog eens films te maken. Hij wist iedereen te motiveren om mee te gaan in zijn absurde fantasieën en creëerde film na film met zijn Dreamlanders (liefkozende naam voor de cast en vrew). Waters kreeg vaak de stempel opgedrukt dat hij enkel probeerde te shockeren, terwijl zijn meest voorname intentie was de mensen te verrassen. Natuurlijk werd daarbij gebruik gemaakt van blasfemistische en ziekmakende elementen, maar in dit geval heiligt het doel de middelen.

De beeldschone Sharon Tate
Het beste voorbeeld is de scene waarin Waters een nieuwe dimensie geeft aan het woord blasfemie. Op zoek naar verlichting loopt Divine een kerk binnen waar ze geknield op een kerkbankje anaal een rozenkrans ingebracht krijgt door Mink (Mink Stole). Terwijl Divine langzaam tot een climax wordt gebracht, worden we ondertussen getrakteerd op een verbeelding van de kruisiging van Jezus Christus, waarbij het oplopende gehijg van Divine bijna synchroon loopt met de lijdensweg van de andere verhevene. Een andere element waarbij Waters veel stof deed opwaaien waren de vele referenties naar de Manson familie. Waters is gebiologeerd door seriemoordenaars, maar bezeten door het Manson proces. Hij heeft zich opgeworpen als voorstander van vervroegde vrijlating van Leslie van Houten, één van de volgelingen van Manson. In de film refereert hij constant aan de moord op Sharon Tate. Divine beschuldigt Mr. David van de moord, maar uit een krantenartikel blijkt dat hij niet de schuldige is, maar de Manson familie. Het was een jaar na de moordpartij, maar het stof was nog niet gaan liggen.

John Waters is als kind zijn carrière begonnen als poppenspeler waarin hij op jonge leeftijd al redelijk veel talent toonde. Gek genoeg is het juist het aspect van de poppenspeler dat zijn vroegere werk het beste kenmerkt. Het lijkt alsof je bij "Multiple Maniacs" kijkt naar een poppenkast. De houterige dialogen, amateuristische acteerprestaties, eenvoudige cameravoering en vaak moraliserende thema's geven de films een groot Jan Klaassen gehalte, alleen dan wel voor volwassenen. Hij weet je altijd te verrassen met buitensporige hersenkronkels waarin het heftige LSD gebruik zeker haar weerklank vindt. Als nuance heeft Waters aangegeven in een interview dat zij drugs gebruikten om te denken, terwijl nu drugs wordt gebruikt om niet te denken. Dit geeft goed aan dat het werk van Waters niet te snel aan de kant gezet moet worden als zijnde shockeren om te shockeren. Hij past op een intelligente en creatieve wijze 'social satire' toe, waarbij zijn stijl misschien niet iedereen zijn kopje thee is, maar ik raad je zeker aan het eens te proeven!

Score:



13 Vragen - Ricardo Dias

Het is weer weekend dus tijd voor een nieuwe 13 vragen. Deze keer geen medewerker maar de oprichter van één van de weinige andere Nederlandstalige cult film blogs. Zoals altijd verwijzen de muziek links direct naar Spotify!

1. Wie ben je en waar kom je vandaan?
Mijn naam is Ricardo Dias en ik ben geboren en getogen in Amsterdam.




2. Waar kan men jou van kennen of waar wil je graag dat mensen je van kennen?
Ik run de blog Cult Movies Reviewed. Dit doe ik al sinds 2009. Cult Movies Reviewed is een blog die zich concentreert op recensies en specials van en over de genrefilm. Geen nieuws dus. Het is pas sinds begin dit jaar dat ik er serieus mee omga. In mijn eentje de blog van veel content voorzien is haast een onmogelijke taak, dus heb ik inmiddels vier collega's die mij kunnen bijspringen met recensies en interessante specials.


3. Als het aankomt op wat je doet, wie of wat hebben jou beïnvloed?

Ik ben al sinds mijn kinderjaren bezig met het opstellen van toplijstjes e.d. Dat deed ik toen nog elke week op een typemachine. Ik vond het fantastisch om mijn passie voor film zwart op wit te zetten. Maar ik denk dat ik echt getriggerd ben door Moviemeter.nl, waar ik al jaren meningen plaats en discussies voer. Ik had een groter platform nodig en ben toen een blog gestart op Blogeiland.nl. Geen aanrader trouwens, die blog-site.

4. Als jij een ouderwetse familiefoto zou kunnen laten maken waarin jij met vier andere personen zou staan, wie zouden dat dan zijn?
Voordat ik geslacht word, snel een foto met mijn vier favoriete killers: Freddy Krueger, Michael Myers, Jason Voorhees en Chucky.




5. Wat waren de laatste films die je zag op dvd, Blu-Ray en in de bioscoop?
Op dvd Holy Motors, op blu-ray From Russia with Love en in de bioscoop Dredd 3D. Die laatste mag gezien worden!


6. Wat wordt jouw volgende filmaankoop (film of film gerelateerd)?
Mijn volgende aankoop wordt denk ik een nieuwe blu-ray van Arrow Video. Wat hebben zij geweldige edities van klassieke horrorfilms! Ik verzamel ze allemaal.

7. Als jij een filmavond mag organiseren in een bioscoop voor al je vrienden en kennissen, welke twee films zou je vertonen?
Ik heb helaas weinig kennissen en vrienden die dezelfde filmsmaak als ik hebben, dus zou ik een veilige weg kiezen om ze een mooie filmavond te bezorgen. Een double-bill met Nekormantik 1 en 2 zou geschikt moeten zijn.

8. Wat is je meest beluisterde album van de laatste tijd?
Ik ben nu bezig een hoop van Iron Maiden te beluisteren aangezien ik ze volgend jaar voor het eerst live zal meemaken. Ik wil natuurlijk een beetje mee kunnen zingen met die metal-legendes.

9. Maak een playlist van 10 nummers die jouw muzieksmaak weergeven.

Angelo Badalamenti - Twin Peaks theme
Bruce Springsteen - Born to Run
Slayer - Angel of Death
Pink Floyd - Comfortably Numb
AC/DC - Whole Lotta Rosie
Black Sabbath - Iron Man
Michael Jackson - Beat it
Tangerine Dream - Hyperborea
Akira Yamaoka - Silent Hill
Simple Minds - Someone Somewehere in Summertime

10. Welk boek lees je op dit moment?
Ik lees helaas niet.

11. Je mag 3 jaar lang alleen films kijken uit één land en dat mag de USA niet zijn, welk land zou je kiezen en waarom?
Italië. Op het gebied van cult is dit naast de U.S.A. verreweg het meest interessante land. Wie houdt nu niet van die schaamteloze rip-off's van Amerikaanse films?

12. Met welke fictieve karakter zou jij jezelf mee identificeren? (Film, boek, strip, etc)
Travis Bickle. Soms lijk ik ook zo over de samenleving heen te kijken. Een Vietnam verleden heb ik niet en een 13-jarig hoertje ken ik niet, waardoor ik gelukkig niet heb hoeven doordraaien.



13. Jouw partner krijgt verplicht de gedaante van een bekend persoon en jij moet die kiezen. Wie gaat het worden?
Ik zit net naar Unhappily Ever After te kijken. Wat een lekker ding is dat meisje eigenlijk! Doe die maar!

Tiffany Maloy

9 nov 2012

Spotify Tip - Umberto - Night Has A Thousand Screams

Het heeft even een tijdje geduurd maar hier is dan de 2e Spotify tip. Dit keer geen soundtrack maar toch eigenlijk ook weer wel. Het betreft namelijk het nieuwste album van Umberto, een elektronische eenmans band die als het ware soundtracks uitbrengt van films die nooit gemaakt zijn.  

De links in dit artikel verwijzen weer direct naar de muziekdienst Spotify. (je kunt dus gelijk beginnen met luisteren!)

Night Has A Thousand Scream
De film mag je er dus zelf bij bedenken en daar zullen de meeste horror liefhebbers geen moeite mee hebben tijdens het luisteren naar deze muziek. Umberto maakt elektronische soundtracks die hevig geïnspireerd zijn door de jaren 80 soundtracks van John Carpenter, en Goblin en Fabio Frizzi. Artiesten die wat mij betreft samen verantwoordelijk waren voor de beste soundtracks ooit gemaakt. (als we het hebben over elektronische soundtracks) Neigde het vorige album nog meer naar de Italiaanse invloeden, deze keer hoor ik veel meer Carpenter.

Night Has A Thousand Screams luistert ook echt als een soundtrack en heeft bijvoorbeeld tracks als "Opening titles" en "End Credits". Het is allemaal behoorlijk minimalistisch (The Puzzle) met het doel sfeer te creëren over het gehele album in plaats van nummers met een kop en staart. En sfeer is er op dit album in overvloed, zoveel dat je zou wensen dat er daadwerkelijk een film bij hoort! De nummers die vergezeld gaan van een langzame maar licht stampende beat vallen bij het beste in de smaak en vooral tijdens die nummers zie ik zo de levende doden uit hun te ondiepe graven rijzen. Luister bijvoorbeeld maar eens naar The Investigation!

Umberto
Bij sommige nummers duurt het bijna tot het eind voordat ze echt op gang komen (The Waterbed) maar bouwen daarmee veel spanning op en de conclusie van het nummer is daarom nog bevredigender.

Night Has A Thousand Screams is heerlijke muziek om bij te relaxen omdat het in tegenstelling tot veel andere (horror)soundtracks nergens hectisch of chaotisch wordt. Ikzelf luister graag naar dit soort muziek als ik wat schrijf voor de blog en ook tijdens het lezen kan dit album erg goed op de achtergrond. Liefhebbers van Frizzi, Carpenter en Goblin doen er goed aan om Umberto eens te beluisteren.

Mijn favorieten van het album zijn de laatste twee tracks van het album Paralyzed en End Credits, samen goed voor zo'n 13 minuten. Wat mij betreft een echte aanrader!


7 nov 2012

100 Jaar Horror - 1919 (Die Teufelskirche)

Na een pauze van een week was het weer hoog tijd voor een film in de 100 jaar horror challenge en deze keer was ik erg benieuwd hoe de film me zou gaan bevallen. Want een film met een titel als Die Teufelskirche (De Duivelskerk) geproduceerd door een "Lucifer Films" schept toch wel wat verwachtingen, ondanks dat ik nog niet echt een liefhebber ben geworden van de stomme (horror)film uit de 10e jaren van de vorige eeuw.

Die Teufelskirche bestaat uit een proloog en vier aktes maar helaas zijn de proloog en 1e akte verloren gegaan. In de versie die ik zag worden we op de hoogte gebracht door middel van foto's en tekst, volgens mij nog gemaakt in het videotijdperk. Maar het volstaat en we zien dat Ane en Asmus, een arm boeren stel, graag een kind willen maar hier nog geen geluk mee hebben. Dat is vooral moeilijk voor Ane. De Duivel, verkleed als ketellapper, ziet hoe kwetsbaar ze is en broed op een plan.

De plaatselijke kerk is afgebrand en ook daar ziet de Duivel een kans, hij bied de raad een steen aan die vuurvast is zodat de kerk nooit meer zal afbranden. De raad ziet dit als een gift van god en omdat er drie parochies gebruik van de kerk zullen maken beslissen ze dat deze op een centrale plaats moet komen, maar op die plek staat de boerderij van Ane en Asmus.


De Duivel gaat aan het werk en bezoekt Ane, die moet in eerste instantie niets van hem hebben maar al snel weet hij haar in te palmen door misbruik te maken van haar kinderwens. Hij verteld dat ze haar "sissende ketel eens een beetje voorzichtig moet laten overkoken" en lokt haar het bos in waar ze flauw valt (ja ja, ik benieuwd tot welk jaar de flauwvallende vrouwen het volhouden). Het resultaat is dat de ketel die ze daadwerkelijk op had staan in huis ook overkookt en de boerderij afbrand. Dat Ane inmiddels niet meer echt haarzelf is blijkt uit haar hysterisch gedrag tijdens de brand en dat ze tegen Ansus verkondigd dat dit de toorn van god is omdat hij haar geen kind geschonken heeft.

Gebroken door het verlies schenkt Ansus zijn boerderij en grond aan de raad van parochies, tot groot ongenoegen van Ane, die inmiddels haar keteltje daadwerkelijk wat laat overkoken. Zelfs de pastoor (die overigens zo dik in de schmink zit rond zijn ogen dat het lijkt alsof hij zo uit een Black Metal band gestapt is) is niet meer veilig voor haar.


Als de raad en de pastoor het niet eens kunnen worden over de bouw van de kerk lijkt het hele feest niet door te gaan. Maar dan is daar natuurlijk altijd nog de duistere ketellapper die de pastoor een deal voorstelt. Hij zorgt ervoor dat de kerk gebouwd wordt maar als de pastoor ooit God of zijn geloof verloochend is de kerk en alles en iedereen erin van hem. De pastoor accepteert en de volgende dag staat daar de kerk. Wederom doen de mensen het af als een wonder van god maar de pastoor weet wel beter en roept iedereen op om met hem de duivel uit de kerk te drijven. Tijdens deze confrontatie komt God hemzelf aankloppen bij de kerk, maar niemand geloofd hem en zelfs de pastoor verzoekt de "zwerver" verder te gaan. God is de kerk geweigerd dus de Duivel claimt de kerk en iedereen erin.

Niet bepaald een Happy Ending, maar dan wordt Ansus wakker en blijkt het allemaal een droom geweest. Een einde die we nog vaak in horrorfilm zullen tegen komen de volgende honderd jaar!


Die Teufelskirche is een lekkere vlotte en compacte film, de speeltijd van ruim 50 minuten is voorbij voordat je er erg in hebt. Ondanks dat het geen visueel spektakel is is de film behoorlijk sfeervol. De verschijning van de Duivel is ook goed gedaan en het is niet moeilijk in te denken dat dit een impact op kijkers moet hebben gehad in 1919. Verbazend is ook de hoeveelheid seks dat de film uitstraalt, natuurlijk staat het in schril contrast met wat we tegenwoordig gewend zijn maar er wordt nogal wat verleid en gesuggereerd in deze film. En dat door een appetijtelijke actrice die haar boezem nog maar net in haar jurk houdt.

Wederom een film met een (religieuze) boodschap maar wellicht ook één met commentaar want zodra de streken van de duivel in het voordeel van de parochianen uitvallen wordt het zonder twijfel geaccepteerd als een wonder of gift van God. En zelfs de pastoor valt voor de verleidingen van zowel Ane als de Duivel. En daarmee blijft deze film van 93 jaar oud wellicht altijd actueel.

Trivia: Regisseur Hans Mierendorff was één van de acteurs in het eerder besproken Hilde Warren und der tod.  Acteur Paul Rehkopf die de duivel speelt was in 31 jaar in 200 producties te zien!  

Score:
 


Bekijk de volledige film op youtube!
 

4 nov 2012

13 vragen - Hans Minkes aka WOOF!


1. Wie ben je en waar kom je vandaan?
Ik ben dus Hans Minkes en ben al bijna 10 jaar woonachtig in Groningen. Eigenlijk ben ik een Fries, maar dat probeer ik niet al te vaak hardop te zeggen. Niet dat ik er niet trots op ben, maar dan moet ik constant die slechte Groninger grappen slikken...

2. Waar kunnen mensen jou van kennen?
Ik heb meer dan 3 jaren lang in Café Kult WOOF! de Foute Filmavond georganiseerd. Daarnaast heb ik in een vieze vochtige kelder van Galerie Ppunt een wekelijkse filmavond georganiseerd. Met niet meer dan 15 man per keer films als Schramm of La Bête kijken, zittend op lege kratten Schultenbräu gestapelde banken, soms wat sompig van de schimmel maar zeer comfortabel. Verder heb ik nog de thema-avond "Video Nasties" georganiseerd in Filmhuis Cavia en poppodium Vera. Mijn forte is de asociale collectie videobanden (zo'n 2000 Beta, VCC, VHS en Video8 tapes) die ik over de jaren heb weten samen te stellen, waarbij ik mij vooral richt op foute films uit de jaren '60/'70/'80. Ik heb meerdere malen presentaties mogen houden over het VHS-verzamelen en op het aankomende evenement Winterwelvaart in Groningen mag ik een micro-avond van de wansmaak samenstellen.

4. Als jij een ouderwetse familie foto kon laten maken met jezelf en vier andere bekende personen wie zouden dat dan zijn?
1) Robin Bougie aangezien er niemand is die meer weet van 'vieze films'!
2) Elmer uit mijn favoriete film "Brain Damage".
3) Sybil Danning als prototype B-actrice.
4) Jörg Buttgereit vanwege zijn gevoel voor humor.



       

5. Wat waren de laatste films die je zag op DVD, Blu-Ray en in de bioscoop?
- Op DVD: Porno Holocaust
- Op Blu-ray: ik heb nog nooit een film op dit medium gekeken. Ben nogal  onderontwikkeld op dit gebied...
- In de bioscoop: Despicable Me (met mijn vrouw)

6. Wat wordt jouw volgende film(gerelateerde) aankoop?
Forced Entry op dvd

7. Als jij een filmavond mag organiseren in een bioscoop voor al je vrienden en kennissen, welke twee films zou je vertonen?
Brain Damage en The Abomination

8. Wat is je meest beluisterde album van de laatste tijd?
Ik luister bijna nooit albums (vooral Spotify), maar een cd die ik met enige regelmaat luister is "Check Your Head" van de Beastie Boys.

9. Maak een playlist van 10 nummers die jouw muzieksmaak weergeven.
10. Welk boek/comic lees je op dit moment?
"Naked Lunch" van William S. Burroughs, maar er is geen doorkomen aan in tegenstelling tot de fantastische verfilming van Cronenberg!

11. Je mag 3 jaar lang alleen films kijken uit één land en dat mag de USA niet zijn, welk land zou je kiezen en waarom?
Geen twijfel over mogelijk; ITALIË! Ik betrap mezelf erop dat ik soms weken/maanden enkel Italiaanse producties kijk, dus ik zou er zeker mee kunnen leven.
12. Met welke fictieve karakter zou jij jezelf mee identificeren? (Film, boek, strip, etc) 
Purno de Purno!

13. Jouw partner (of toekomstige partner) krijgt verplicht de gedaante  van een bekend persoon en jij moet die kiezen. Wie gaat het worden?
Christina Lindberg